Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
Wstęp
dziełaohybrydycznymkształcie,łączące–wramachpowierzchniob-
razu(coautorwiążegłówniezmodernistycznymieksperymentami)
lubdiegezy(coprzypisujemasowemukinuposługującemusiętechni-
kąkomputerowychefektówspecjalnych)–cechydwóch(lubwięcej)
mediów,którychspecyfikajestwidocznawprzestrzeniachDpomię-
dzy”poszczególnymiformami.Powołującsięnateoretyków,takich
jakJoachimPaech,YvonneSpielmannczyRaymondBellour,Szcze-
panikstawiatezę,żeautorefleksyjnaintermedialnośćotwierawiele
możliwościipozwalawramachnowopowstałych,synkretycznych
mediówzawrzećnietradycyjnesposobymyśleniaipercepcji.
Podobnerozważanianatemathermafrodytycznychformmedial-
nychpodejmujeAgnesPethő,badajączapożyczonyzliteraturyzabieg
metalepsji,awięcfiguryodsyłającejdoinnejfigurylubwymagają-
cejododbiorcydalszychdziałańwceluzidentyfikowaniaodniesień,
któreonauruchamia.Autorkaprzyglądasięszczególniejednemu
zprzejawówmetalepsji,określanemuprzezniąDmetaleptycznym
skokiem”,wramachktóregosekwencjefilmoweprzeskakujądosfery
innychmediów,zapożyczającichjęzyk.Włączaniemediumfotografii
dokinabadaczkauważazaautorefleksyjnyzabieg,pozwalającyroz-
ważać(lubpodważać)możliwośćfotograficznejreprezentacjiwki-
nie,acozatymidzie–referencyjnościobrazufilmowego.Podobnie
jakSzczepanikwhybrydycznychmediachwidzinowesposobyodbio-
rusztuki,takrównieżPethőwnakładaniujednejformymedialnejna
drugądostrzegaokazjędoobcowaniazpostfilmowymdoświadcze-
niem.Dodatkowo,jakzaznacza,takirodzajodbioruprzeznaczony
jestzwłaszczadlakonkretnegomodeluodbiorcy:Dwidzazamyślone-
go”,któryoddajesięczynnemurozmyślaniunadkinem.Dziełainter-
medialne,spowalniającruchwewnątrzkadrowy,jakinarrację,dają
bowiempublicznościprzestrzeńiczasnakontemplacjęnaturysame-
goobrazu.
Trzyostatnietekstystanowiąpróbyinterpretacyjnychreflek-
sji,którychprzedmiotemsąaudiowizualnedziełagłównonurtowe.
JaneFeuer,JasonMittellorazMiklósKisswespółzeStevenemWil-
lemsenempodjęlisięanalizprzypadkówkinaitelewizjirozrywko-
wej:mainstreamowegogatunkusprzedponadpółwieczalubseria-
lizostatnichdwóchdekad,udowadniając,żedeziluzyjnenarracje
–niezależnie,czydotycząklasycznychamerykańskichmusicali(Feu-
er),popularnychwśródkrytykiimasowejpublicznościfilmów-łami-
główek(KissiWillemsen),czyserialitelewizyjnych(Mittell)–spraw-
