Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Podstawowedefinicjeimodeleprocesu
diagnostycznego
Termin„diagnoza”początkowoużywanybyłwmedycynie,
dzisiajzaśfunkcjonujetakżenagruncieinnychnauk,głównie
społecznych.Ogólnierzeczujmując,diagnozastanowizebranie
wodpowiednisposóbdanychempirycznych,któresąpoddane
interpretacji(ocenie)zzastosowaniemokreślonychreguł,
napodstawieczegodokonujesięokreśleniarozpoznawanego
złożonegostanurzeczywróżnychaspektach.Edward
Mazurkiewicz3twierdzi,żeodróżniatoprocesdiagnozyodprostego
zbieraniainformacji,porządkowanychibędącychpodstawąopisu
obserwowanegostanu.Procesdiagnozyprowadzibowiem
dogłębszegozobrazowaniarzeczywistości,którewychodzi„poza
dostarczoneinformacje”.
Diagnozawnaukachspołecznych,aległówniewpedagogice
ipsychologii,mazwyklewymiarpraktyczny(jestbezpośredniolub
pośrednioutylitarna),copowoduje,żeprzyjmujejednocześnie
charakterdecyzyjno-interwencyjny.Wymagatowłączeniawproces
diagnozowaniarefleksjinadspecyfikązależnościmiędzy
dokonywanąocenąapowiązanymzniądziałaniem.Przyjmując,
żenaturalnąkonsekwencjądokonanejdiagnozyjestdziałanie
interwencyjne,jegoefektywnośćzależym.in.odprognozy,czyli
przewidywaniadalszegorozwojubadanegozjawiskaiwynikających
stądpropozycjiewentualnychoddziaływańinterwencyjnych.
Problematykadiagnozyiprognozyjestczęstotraktowanajako
odrębneprocesy,alezawszediagnozajestpodstawąprognozy
iwarunkujeprojektowaniepostdiagnostyczne4.
Jeśliprzyjmiemyzałożenieopraktycznymwymiarzediagnozy
wnaukachspołecznych,wskazujemybezpośredniointencjonalność
icelowośćpostępowaniadiagnostycznego,ukierunkowanego
napodjęciedecyzjiodziałaniachinterwencyjnychswoistychdla
rozpoznania.Decyzjętęoptymalizujeprzyjęcieścisłychreguł
rządzącychpoznawaniemrzeczywistościspołecznej,któreobrazuje
formuła:eksploracja–ocenawartościująca–modyfikacja,
