Содержание книги
перейти к управлению читателемперейти к навигацииперейти к деталям бронированияперейти к остановкам
ROZDZIAŁ3
GOYOCARRIZO,PRZYJACIEL,
KTÓRYPOZOSTAŁWVILLAFIORITO
Goyoodchylasięwwiklinowymfotelu,przesuwadłonią
połysejgłowieiwykrzywiaustawzmęczonymuśmiechu.
Spoglądanadomnaprzeciwko,swójwłasnydom,
wktórymmieszkałyiumierałytrzypokoleniajego
rodziny.DziennikarzowiDiegoBorinsky’emuz„ElGráfico”
poleciłprzyjechaćdodomusyna.Coprawdaniejest
jeszczewykończony,alemawiększyganek.
Czytobyłasłusznadecyzja?Czypowiniengodzićsię
natęrozmowę?Atencja,jakądarzonogozpowodu
bliskiejznajomościzDiegoArmandoMaradoną,zawsze
sprawiałamudyskomfort.Tak,przyjaźnilisię.Tak,
toonzabrałElPelusęnatesty,odktórychzaczęłasię
jegospektakularnakariera.Aleteraz?Pojawiłsięmiędzy
nimiolbrzymidystans.Ajegowłasnapodróż?Historia
chłopca,którybyłbardzodobry,aleostateczniesięnie
przebił,pewniejestwjakiśtamsposóbciekawa,ale
naprawdęniechciałpokazywaćświatuswojegodalszego,
dorosłegojużżycia.
GregorioSalvadorCarrizo,Goyo,toniskiiszczupły
mężczyzna,którywyglądanastarszego,niżjest
wrzeczywistości.Urodziłsiędziewięćdniprzed
Maradoną.OniDiegochodzilidotejsamejszkoły,ale
doinnychklas.Pewnegodniaspostrzegł,jakElPelusa
kopie„piłkę”,akonkretnieworekwypchany
opakowaniamipokrakersach.Diegograłnaniewielkim,
równymtrawniku,oddzielonymrabatąkwiatową,która
ewidentniesugerowała,żewstępnatrawnikjest
absolutniewzbroniony.Goyopodszedłipoprosił,byDiego
podałmutęimprowizowanąpiłkę.Dwajsiedmioletni
chłopcyzaczęlipodawaćsobie„futbolówkę”izajmowali
siętym,ażwezwanoichnalekcje.WkrótcepotemGoyo
wpadłnaDiegonastacjikolejowejizaczęligadać.
–Gdziemieszkasz?
