Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wkońcuzapowiedzianoiodgwizdanoodjazd,ajawłączyłam
opcjęstopernamoimsiemensieM55imierzyłamczas,wjakim
ostatniwagonpociąguopuściperon.Kiedyskończyłam,schowa-
łamtelefondokieszenitorebkiiwkojącympoczuciuwypełnienia
wszystkichzaplanowanychnadzisiejszydzieńczynnościoperacyj-
nychobróciłamsięwstronęwyjściazperonu.Przedemnąstało
dwóchpanówwżółtychkamizelkachodblaskowych.
–Prosimypaniąznami.Mamysygnał,żedziwniesiępanizacho-
wuje.Chcemytylkozadaćkilkapytań–powiedziałwyższyznich,
patrzącmibadawczowoczy.Niższy,dziobatynatwarzy,tylkopo-
kiwałgłową.
–Niemasprawy–odpowiedziałamnibybeztrosko,uśmiechając
sięoduchadoucha.
Prawdazaśbyłataka,żedawnonielokowałamsięwrównieciem-
nejżopiejakwtamtejchwili.Dwajodblaskowiprowadzilimnie
zapewnewkierunkujakiejśdyżurki.Nadomiarzłegoczynilito
wsposóbwzbudzającymojecicheipełnetrwogiuznanie–gwa-
rantowanamikonstytucjąnietykalnośćcielesnaniebyłanaruszona
aniprzezmoment,ajamimotozdwóchstronwyczuwałamstały
opórichciał.Kiedyprzypomniałamsobie(anirychło,aniwczas),
żewtorebcemamzeszyt,corpusdelictiswojegoszaleńczegoplanu,
pogodziłamsięzfaktem,żekołozębatkilosuprzesunęłosięwłaśnie
okluczowytrzonowiecianimyślisięcofać.
Wkońcudobiliśmydometalowychdrzwi.Funkcjonariuszpo
lewejnacisnąłdzwonekdomofonu.Niemalnatychmiastrozległo
sięmechanicznebrzęczenieiweszliśmydośrodka.
–Mamypodejrzanąztrzeciegoperonu–zameldowałwyższy
zkonwojentówłysemufacetowikołopięćdziesiątki,któryobsłu-
giwałautomatzkawą.
–Okej,dajciejądomojegopokojuiprzypilnujcie.Potrzebuję
dolewki–odpowiedziałŁysy,miętolącwdłoniplastikowykubek.
Wprowadzilimniedopokojubiurowego:odpadającytynk,stół,
kilkakrzeseł,odrapanemetaloweszafi.Możnabyrzectypowa
administracyjnabiedaisromota,gdybynieoprzyrządowaniejednej
ześcian.Tozniejpuszczałydomniezłośliweblikiczarno-białe
13
