Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
Doświadczanieniepełnosprawnościichorobyprzewlekłejwperspektywiejednostki...
zdolnośćodwagicierpienia,rozumianejjakomężneznoszenieswojegolosu
wcierpieniu.Perspektywahomopatienszakładaaktywnąpostawęwobeccier-
pieniaikształtowaniesiebiewtymnajtrudniejszymdlaczłowiekadoświad-
czeniu.Nakreślateżkluczoweznaczenietowarzyszeniaosobiecierpiącej,
wspieraniejejnawszelkiemożliwesposoby:opiekuńcze,terapeutyczne,
rewalidacyjne,rehabilitacyjne,atakżeduchowe.Maonomocodsłaniania
tajemnicyludzkiegoistnienia,któregoistotanieodmiennietkwiwzdolności
dotranscendowaniasiebieikażdegodoświadczenia,nawetjeślijestono
przenikniętecierpieniem.Ponadtodziękiodpowiedniemusystemowiprzy-
jętychwartościizbudowanychrealacjimiędzyludzkichniepełnosprawność,
chorobaprzewlekłaczycałościowezaburzeniarozwojowenieuniemożliwiają
przeżywaniastanówradości,satysfakcjiizadowolenia.
Niniejszytom,wrazzmonografiąNiepełnosprawnośćichorobaprzewlekła
wperspektywieterapeutycznej,zawodowejispołeczno-opiekuńczej,rozpoczynaserię
wydawnicząWydziałuNaukSpołeczno-PedagogicznychwKatowicachWyższej
SzkołyPedagogicznejim.JanuszaKorczakawWarszawie,wktórymproblematyka
niepełnosprawności,całościowychzaburzeńrozwojowychichorobyprzewlekłej
jestosadzonawperspektywieinterdyscyplinarnej,zwyraźnymwyeksponowa-
niemaspektówpsychopedagogicznych,społecznychietycznych.Zuwagina
złożonośćprzedmiotowejproblematykiwtomieprzedstawionowdwóch
perspektywachobejmującychdoświadczenieosobycierpiącejiczynników
determinującychjakośćjejżyciaorazdoświadczenieinnychosóbzbliskiego
otoczeniaosobycierpiącej.PerspektywęInnegotowarzyszącegoosobiecier-
piącejzawężonodoukazaniakoniecznościwypracowywanianowegozorgani-
zowaniasięifunkcjonowaniawspólnotyrodzinnejwdążeniudowytworzenia
optymalnychwarunkówrealnegowsparcianieformalnegoiinstytucjonalnego.
Częśćpierwszaogniskujesięwielowątkowowokółdoświadczeniadziecka
będącegowsytuacjichorobyprzewlekłej,całościowychzaburzeńrozwojowych
iniepełnosprawności.OtwierajączęśćtomurozważaniaKrystynyMoczii
iSewerynyKoniecznejskoncentrowanenahistorycznejanalizieewoluowania
kierunkówzmian,jakiedokonywałysięodkońcaXIXwiekuwszerokorozu-
mianejopieceorazpedagogiceleczniczejkuwspółczesnymrozwiązaniom
systemowym.Punktemwyjściawtychanalizachbyłozwrócenieuwagina
processtopniowejzmianymentalnejwyrażającejsięwhumanizacjistosunku
doosóbniepełnosprawnychichorychprzewlekle.Jejgorącymiorędowni-
kamiizarazemrealizatoramiwdziałalnościpraktycznejbyliwybitniludzie,
uznawanizaprekursorówwspółczesnegopodejściadoopiekiiwsparcia
medycznego,terapeutycznego,rehabilitacyjnego,rewalidacyjnegoieduka-
cyjnegoosóbniepełnosprawnychichorychprzewlekle.Uznanieznaczenia
prekursorówodmieniającychpoprzezswojądziałalnośćświatznalazłowyraz
wniniejszychopracowaniach.