Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
teoretycznegoprzekazu.Koniecznajestdotegosztukaprzypowieści”
(A.Grün).Dlaczego?WyjaśniatoEugenDrewermann,teolog
iterapeuta:„Patrzączperspektywypsychologicznej,istotąudanej
przypowieścijest«zaczarowanie»słuchaczawdosłownymznaczeniu
tegosłowa,takabyzeświata,któryznazeswegodotychczasowego
doświadczenia,przeniesionyzostałwinnąrzeczywistość,która
najgłębiejodpowiadajegowłaściwiepojętympragnieniom”.
Aterazdopuśćmydogłosuprzedstawicielanaukmedycznych.Jon
Kabat-Zinn(CentrumMedyczneUniwersytetuMassachusetts)pisze:
„Samonaszeżycietoopowieść.Niekiedyjednak,wmiaręjejrozwoju,
niewiemy,oczymonajest.Mamyjedyniemglistepoczucie,żenasza
opowieśćjestwyjątkowa.Iwartakontemplacji.Byćmoże
postąpilibyśmysłusznie,medytującnanaszejścieżceżycia,zadając
sobiecojakiśczaspytania,takiejak:«Kimjestem?»,«Dokąd
zmierzam?»,«Jakajestmojaścieżkaserca?».Późniejnależałoby
posłuchaćuważnietego,copojakimśczasiewyłonisięzbezruchu
iciszy.Każdeżyciebowiemjestpojedyncząopowieścią,utkaną
zwieluróżnychpodopowieści,wątków,zdarzeńiczasów.Nawettylko
przeczuwanietejopowieścipozwalanamwwiększymstopniubyć
autorem,wmniejszymzaśofiarąswojegowłasnegożycia.Czasami
słuchanieopowieścizinnegoczasulubzinnejkulturyinspirujenas
ipozwalasięznaleźćwdokonującymsiętkaniugobelinuwłasnej
opowieści”.
Opowieścisąmetodąorganizowanianaszychuczućimyśli,
sposobemprzechowywaniawpamięcidoświadczeńdawnychpokoleń
iprzekazywaniaichnastępnymgeneracjom.Generalizując:kulturajest
opowieścią.Historiatociągróżnychopowieści.
Każdaopowieść,mimostałejstruktury,zmieniasięzczasem.
Wowychhistoriachihistoryjkachodbijasięnaszadusza;tkwiąwnich
typy(temperamentu,charakteru)iarchetypy.Towszystkosprawia,
żeżyciezaczynarealizowaćscenariuszezapisanewpostaciróżnych
