Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
fabuł.Wszystkojestnarracjąiwszystkotokreujeopowieśćnaszego
życia.Takżenaukatonarracja,gdyżkażdeodkryciejestpodróżą
iprzygodą,doświadczeniemkonkretnegouczonego.
Tosubtelnamateria:„Opowieścisąjaknieśmiałeżywestworzenia.
Trzebaobchodzićsięznimiłagodnie,zszacunkiem.Najlepiejjestnie
nadużywaćopowieści,powtarzającjązbytczęsto.Każdąnależy
traktowaćzeczcią,wykorzystywaćodpowiednioiwstosownym
czasie,anastępnieschowaćzpowrotemdoszkatułki,przechowywać
iprzekazywać,kiedybędzietokonieczne.Opowieścisąfarmakopeą,
magazynemkulturyimądrości.Sąnietylkostrawądladuszy:sądla
niejrównieżlekiem.Należyonichrozmyślać,medytować,odwiedzać
jewmilczącejkontemplacji”(JonKabat-Zinn).
Aleczykażdafabułajestpokarmemilekiem?Cocechujenarrację
pięknąiskuteczną,mądrąiuzdrawiającą?„Dobraopowieśćprzerzuca
mostodnaszegokonkretnegożyciadotego,couniwersalne,łącząc
naszeindywidualneżyciezwzoremicudemcałości”–pisząJack
KornfieldiChristianaFeldman.Izachwalająterapięnarracyjną:
„Opowieścioduchowychpodróżachinnychludzikrzepiąnas,
ujawniającgłębiępsychologicznejiduchowejrzeczywistości,rzucając
światłonanieuniknionetrudnościiświadomośćwszystkich,którzy
podróżująwrazznami.Opowieściukazująścieżkę,oświetlająnaszą
drogę,ucząnas,jakpatrzeć,przypominająonajwspanialszych
możliwościachczłowieka.Zapraszajądośmiechu,doprzebudzenia,
dopołączenianaszejpodróżyzpodróżamiinnych.Ichopowieści
sąnaszymiopowieściami–mająonemocdotykanianas,poruszania
iinspirowania”.
Ktośmożeterazpostawićtakiepytanie:Jakitomazwiązek
zgatunkiemliterackim,którymjestaforyzm?
Niechodpowiedzi–wstępnej,pośredniej–udzieliznakomita
aforystkaMarievonEbner-Eschenbach:„Aforyzmjestostatnim
ogniwemdługiegołańcuchamyśli”.HansMargoliustwierdzi:
