Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iemocji;zbióraforyzmówprzypominaimjakiśspistreści;jakbynie
potrafilidostrzec,żejesttorównieżspis–ipopis–formy.Topunkt
wyjściadowieluczytelniczychpodróżypoświeciesłówisensów.
Aforystarzucajakąśmyśl–czytelnikmusijązłapaćipotemjądługo,
wytrwalerozwijać.Totrudnezadanie.Dobrze,gdyinteligentny
odbiorcatrafianautalentowanegoaforystę,któryoszczędzasłowa,ale
jestteżrozrzutny,gdyidzieomyśli.Minimumsłów–maksimum
sensu.Ponadtoiczytelnik,ipisarzpowinnipamiętać,żeścieżkimyśli
prowadząprzezbezdrożauczuć.Zagubieninapolachiłąkachemocji,
woli,wyobraźniiracjonalności–musimypamiętać,żeaforyzmnie
możebyćpokarmem,choćbywacudownymlekarstwem.Niedasię
żyćwyłącznieaforyzmami,niewolnoporzucaćpowieści
biograficznych,wierszy,baśni,reportażyniesejów.Niechwięc
aforyścibędąjednymizalchemikówsłowa,tymi,którzyprzemieniają
czarnemyśliwzłotemyśli.
LOGIKAAFORYZMU
Aforyzm–tozwięzłe,najczęściejjednozdaniowesformułowanie,
wyrażająceogólnąprawdęocharakterzeparadoksalnym,która
wsposóbniespodziewanyodkrywazaskakującestronyistnienia.
Podobniejakprzysłowie,odktóregoróżnisięjednakautorskim
charakterem,niekiedyistylem,aforyzmnieposługujesię
argumentacją,leczoddziałujenaświadomośćodbiorcyoryginalnością
iwyrazistościąstrukturyznaczeniowejorazudziałemśrodków
poetyckich.Aforyzmniestronioddowcipówiprowokacji,cechuje
gopewnaagresywność,związanazodwagąmyślenia,zwięzłość
imetaforyczność(częśćznaczeńjestukryta).
Aforyzmmożepowstaćjakoutwórsamodzielny;częstojednakjest
elementeminnegoutworu,właściwościąstylu–mówisięnp.
oaforystycznymstylurozważańfilozoficznychPascala,Nietzschego,
Bierdiajewa,Wittgensteina.Czasemaforyzmprzekształcasię
