Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Wprowadzenie.„Zagospodarowaniewyobraźni”
lizamateriałówikonograficznych,zeszczególnymuwzględnieniemprzepięknych
drzeworytównrysowanychznatury”
,publikowanychwpopularnychczasopismach
-nTygodnikuIlustrowanym”inKłosach”
.Nakażdyoryginalnydokumentstara-
łamsiępatrzećzperspektywyopisywanychlat,czytającarchiwaliadokładnieize
zrozumieniem,wykorzystująckażdąinformacjęjakkolejnyślad,następnepytanie
służącedozagospodarowaniadalszychprzestrzeni.
Wtejpracybardzoważnejestścisłetrzymaniesięgranicczasowychlat1868-
-1880orazzaufaniedofaktów,detali,którymtrzebadaćsięprowadzić,podążaćza
nimi.Świadomiedużąwagęprzywiązujędocytatów,którezewzględunaszczątko-
wośćocalałychmateriałówźródłowychtraktowanejaktkankabudującanarrację.
Postanowiłamrozpocząćodprzestrzenimiasta,następniebudynku,wchodząc
krokpokrokuwprzestrzeńsceny.Takienoglądanieteatru”możnaporównaćdo
pracykameryfilmowej,któranajpierwśledziszerokimkątemżyciemiasta,po-
kazująculice,budynki,konkurencyjnemiejscateatralnychrozrywek,anastępnie
gmachteatru.Wjeżdżadośrodka,fotografującwnętrzegmachu,poszczególnesale,
gabinetprezesaMuchanowa,zatrzymującsięnazbliżeniachprezesa,dyrektorów,
dalejreżyseróworazcałegozespołu.Badajączasadywewnętrznegomechanizmu
pracyteatru,możnaprześledzićprocespowstawaniaprzedstawienia,anastępnie
uczestniczyćwwieczorzeteatralnym.
Metodazaskoczyłamnierozmiaremodkrywanychtematów,spotkaniemznie-
zwykłymokresemwdziejachteatrupolskiego.Moimgłównymcelemstałosię
ujawnieniejaknajwiększejliczbyukrytychdotądproblemóworazpróbaprzede
wszystkimichzrozumienia.Itakipodtytuł-próbazrozumienia-powinnamieć
książka.Zpełnąświadomością,żewielezagadnień-szczególniedotyczącychsztu-
kiteatru-wymagawprzyszłościpełniejszegoopracowania.
Książkadzielisięnatrzyczęści.Wczęścipierwszejpt.Miasto-teatrpróbuję
poznaćprzestrzeńmiasta,zrozumiećjegocharakterirytmżyciaorazprzestrzeńte-
atru-gmachunaplacuTeatralnym,nzwiedzając”wnętrzasalteatralnych,głównie
TeatruWielkiegoiTeatruRozmaitości.Wostatnimrozdzialekoncentrujęsięna
zasadachnansowaniainstytucjiorazprzedstawiamczłonkówdyrekcji.
TytułczęścidrugiejZzakulisnpodpowiedział”miJanChęciński,dająccenną
radęAleksandrowiPrzeździeckiemu-nNiechajPanHrabiapoznateatrzzakulis,
niesprzedkurtyny,apewnoreżyserbędziecokolwiekwolniejszyodzarzutów”6,
którastałasięznaczącarównieżdlamnie.częśćpracywypełniacharakterystyka
zespołudramatuikomediiwtrzechujęciach:badamjegoskład,repertuaroraz
sposóbpracynadprzedstawieniem.
TytułczęścitrzeciejzawdzięczamświetnemureportażowiCzesławaJankow-
skiegopt.Wieczórteatralny7.nUczestnicząc”wwieczorzeteatralnym,próbujęjed-
nocześnieopisaćnajważniejszecechysztukiaktorskiej,reżyseriiorazwarszawskie-
goobyczajuteatralnegoispecyfikipublicznościnepokigwiazd”
.
6
Listz28XI1868roku,ArchiwumGłówneAktDawnychwWarszawie,aktaPrzeździeckich,rkps
D64[za:]J.Szczublewski,Wielkiismutnyteatrwarszawski...,s.53.
7
Zob.C.Jankowski,Wieczórteatralny,nTygodnikIlustrowany”1890,nr49.