Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
etyckiego,potemwszechogarniającąnarratologięniechciało
dostrzeczmiandokonującychsięwróżnychinnychdyscyplinach,
aleprzedewszystkimwsamejsztuce(zwłaszczawmuzyceipla-
styce).Toteżzaczynałopowolibrakowaćjęzykaopisuzmiany
dokonującejsięconajmniejoddrugiejpołowylatpięćdziesiątych
naZachodzie.Pierwszymtakimzjawiskiemtrudnymdouchwy-
ceniabyłteatrabsurdu.Domagałsiębowiemusytuowanianie
tylkowobecliteratury,alepociągałzasobąkontekstinnych
sztukiprowokowałodmiennąestetykęopartąnaantybinarnym
czytaniuświataiperformatywnymodbiorzesztuki.Niebez
przyczynyAnickBrillant-Annequinnapisała,żeteatrabsurdu
byłpoczątkiemwspółczesnejestetyki
2
.
KsiążkędotyczącąnowejestetykidramatuDramatwspółczes-
ny.Teoriaiinterpretacjazaczynałamopisemdyskusjinadnie-
obecnościąteoriidramatuwliteraturoznawstwie,askończyłam
otwarciemperspektywynowychbadańnaddramatycznością,
jakocechąróżnychdyskursówosztuce.Szukałamwtedyformu-
ły,bynazwaćnowąjakość,odmiennykształtiideęnowoczesnej
dramatyczności.Najpierwpróbujączwiązaćwspółczesnąjejpo-
staćzobszarem,którynajszybciejzacząłsiękruszyć,uległerup-
cji–genologią(odniepublikowanegoreferatuZakwestionowanie
dramatuwygłoszonegonakonferencji„Droginieobecny–dra-
matwewspółczesnychbadaniachliterackichiteatralnych”
w1996rokuwBłażejewku,poanalizęDopiachuTadeuszaRó-
żewicza).Następniechciałamuchwycićprocesrozpaduosoby
idostrzecnoweźródłoprzekształceńdramaturgicznychwzani-
kupostacinarzeczinwazjigłosu,badającnośnośćiprógwy-
trzymałościtejpodstawowejcechydramatu,jakąbyłzanikgłosu
autorskiegonarzeczmowypostaci.Trudnobyłoniedojśćwtedy
doopisutzw.kryzysukomentarza,którywchodzącdodzieła,
niszczyłjeibudowałrównocześnie,stającsięraczejwyrazem
dramatukomentarza.Potemszukałamodpowiedzinapytanie
---
---
---
---
---
-
2
A.Brillant-Annequin,Teatrabsurdu:narodzinywspółczesnejestetyki,
przekładM.Sugiera,„RuchLiteracki”1995,z.4.
12
