Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
refleksjikrytycznoliterackiejkuliteraturze.WitkacyiRóżewicz,
znoszącopozycyjnośćliteraturyikomentarza,proponująnowy
dramatwewnętrznyrozgrywanyperformatywnieijakodyskurs
ijakoperformance.Potwierdzasięzdarzeniowakoncepcjalite-
rackości,awśladzaniąideadramatycznejinterpretacjilitera-
turoznawczejwidzianejjakodyskurshipotez.
Zaniedbanekiedyśprzezkrytykętematy,podjętenajpierw
jakohasłaoniewyrażalność–pustka–milczeniestwarzająko-
niecznośćpisaniadalejoswoistejdramaturgiinieobecności
wsztuceliteraturze,krytyce.Częśćksiążkipoświęconawizual-
nościiwizualizacjibędziesięłączyćzrozważaniaminatemat
światłajakometaforyepistemologicznej,wiążącejsięzewspół-
czesnymsposobemdoznawaniaświatawsztuce.
DyskusjanatematnieobecnościteoriidramatuwPolsceza-
owocowaławielomanowymikierunkamiposzukiwańiodnie-
sień.
Problemyestetykicoraztobardziejprzechodząztłanaprzód
sceny.Niesposóbjużpisaćowspółczesności,nieuwzględniając
pojęćtransgresji,procesualności,zdarzeniowościitp.Niesposób
niedostrzecprzemianwrozumieniuistotydyskursuliteraturo-
znawczegoprowadzącychodnarracyjnościdodramatyczności
iuznaniajegostatusurównocześniejakopisania(pisaniejako
dramatyzacja),jakodziałania(układperformatywny)orazczy-
tania(czytaniejakorozgrywanie).
Koncepcjadramatycznegoliteraturoznawstwajesttrwała,
rozwijasię,stanowiwciążźródłoróżnychinspiracjiistaleujaw-
niacoraztonowekontekstydopełnienia.
