Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
reakcjęnaból.
–Cościjest?–lekarzjednakzauważyłzmianęwjego
zachowaniu.–Wyglądaszjakbycościdolegało?
–Nicminiejest–wycedziłBrunoprzezzaciśniętezęby.
–Czasemtrochębolimniegłowa.
–Chcesz,tocięprzebadamy!–zaproponowałMaciej.
–Mamyfajnąaparaturę.Możeszskorzystać!
–Dzięki,aletoniepotrzebne–odpowiedziałwojskowy.
–Stareranysięodzywają.Jakidzienazmianępogody,
dzwonimiwgłowie.Najbardziejczujęwuszach.
–Chodźdośrodka!–zaproponowałlekarz.–Pokażę
ciośrodek,apotemnapijemysiękawy!Skoromasznas
chronić,powinieneświedzieć,nacosięporywasz!
Brunoniezareagowałnażart,alechętnieprzyjął
propozycję.Nagłybólgłowypowoliprzechodził,ale
papierosjużmuniesmakował.Zaciągnąłsięostatniraz
iwdeptałniedopałekwpiasek.Chętnienapiłbysiękawy
iusiadłnaczymśwygodniejszymniżdrewnianaławka.
Ruszyłdowejścia,chciałbyćpierwszynamiejscu,ale
dopieroprzedautomatycznymidrzwiamiprzypomniał
sobie,żebezkartyniewejdzie.Musiałpoczekać
naMacieja,któryzbliżałsięwolnymkrokiem.Dopiero
wjegoobecnościdrzwiotworzyłysię.
–Muszęsobiesprawićtakąkartę–mruknąłdolekarza.
–Widzę,żebeztegotutajanirusz…
–Naraziedamciswojązapasową!–roześmiałsię
Maciejiotworzyłdrzwidoswojegogabinetu.–Apotem
zrobiszsobienową.
–Maszjakąśkontrolęnadtymikartami?–zapytał
Bruno,oglądającotrzymanykawałekplastiku–Wygląda
nato,żełatwojepodrobić.Wystarczyskopiować
informacjeinanieśćjenanowynośnik.Jeżelimamy
kontrolowaćdostęp,potrzebujemynowegosystemu.
Maszwgląddohistoriiwejść?
–Czego?–lekarzmyślał,żesięprzesłyszał.–Historii
wejść?Apoco?Starczało,żekartaograniczaładostęp
dookreślonychobszarów.Nigdynieinteresowałomnie,
gdziektochodzipodozwolonymobszarzeicotamrobi.
–Dziękitemumożeszkontrolowaćpracowników
