Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Devonuważnieprzyglądałsięprzepływającemuokrętowi,
którypowolikierowałsięnaśrodekrzeki,bypokonać
kolejnyzakręt.Sternikijegokompanopuścilidłonie.
Najwyraźniejnieinteresowaliichstarzejącysięfarmer
ijegorówniestarzejącysiękoń.
–Będziemiałoczymrozprawiaćwieczorem
wgospodzie–stwierdziłThornzkrzywymuśmieszkiem.
–Spotkanieznamibyłoprawdopodobnienajbardziej
ekscytującymwydarzeniemodczasu,gdypięćdnitemu
trafiłpługiemnapodstępnykorzeń.
Haluniósłbrew.
–Mywcharakterzeekscytującegowydarzenia?
Thornprzytaknął,drapiącsiępozadkudrewnianym
hakiem–toznaczyjegonieostrączęścią.
–Masiwąbrodę.Pamiętaczasy,kiedywidok
skandyjskiegookrętuzwiastowałłupieżczynapad.
Dziwne,żeodrazuniepoleciałdowsiiniepodniósł
alarmu.–Thornniewiedział,jakmałobrakowało,bytak
właśniesięstało.
Kiedypokonalizakręt,afarmerijegokońzniknęli
woddali,Klufoparłaprzedniełapynanadburciuiwydała
zsiebiepojedynczeszczeknięcie.Zaznaczywszywten
sposób,ktorządziwkrólestwieAraluenu,zadowolona
zeskoczyłazpowrotemnapokład,wysunęłaprzednie
łapyprzedsiebieirozpłaszczyłasięnadeskach.Przez
kilkasekundjednymokiemprzyglądałasięHalowi,
wkońcuwestchnęłaiposzłaspać.
Halpowiódłwzrokiempozielonychlasachipolach,
ciągnącychsięwzdłużrzeki.Pomyślał,żeAraluen
tobardzopięknykraj.
–CzyAraluenbyłcelemtwoichwypraw,Thornie?
–spytał.
Starywilkmorskipotrząsnąłgłową.
–ErakwolałnajeżdżaćwybrzeżaIberii,czasemGallię
iSonderland.OdkiedyzobaczyłemGilanazłukiem
wakcji,bardzosięztegocieszę.MożeErakcoświedział.
