Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KATARZYNALECH
Przewodniczącaklasywskazałanakartony—Towycofane
podręczniki.Niemożnasięichtakpoprostupozbyć,tymbardziej,
żetenajmniejzniszczonewyłożymywholudlachętnychdozabra-
nia.Wieluosobomsięjeszczemogąprzydać,więcnzerowaste”!
Alejakwiesz,RO,RO,RORORODO—urwałaszybko,zerkając
naMichała—więcmusiszzamazaćimionainazwiskaorazklasę
markerem.
Odchrząknąwszy,ułożyłasięnapodłodzeijęknęła—Aleje-
stemwykończona…
—Trzebabyłomierzyćsiłynazamiary,zanimzgłosiłaśsię
doszkolnegosamorządu,dowolontariatu,zaczęłaślekcjegry
nagitarzeizapisałaśnaSKSzkoszykówki—stwierdziłbezlitośnie
Michał.
Agatazatrzepotaładoniegorzęsami—Mówdomniewiesz-
czem,nieczułyokrutniku!Czyżbyśczułsięprzezemniezaniedby-
wany,Misiu?
Michał,nieodrywającwzrokuodtrzymanejnakolanachksiąż-
ki,pokazałjejśrodkowypalec.
WmiędzyczasieLenęzaćmiłoodcałegotegodobrawyliczone-
goprzezchłopaka.
—Popierwszesamorządiwolontariatsąpołączone,podrugie
nakoszykówcemogęsięwreszciewyszalećposiedzeniunatyłku
przeztylegodzin,apotrzecielekcjeztwojąmamątoczystaprzy-
jemnośćiszkoda,żemamjetylkorazwtygodniu!Zresztąnieważ-
ne,tobliźniakimniewykończyły,aniecałareszta,którąmituzło-
śliwiewypominasz…Mojemłodszerodzeństwo…—rzuciłaLenie
tonemwyjaśnieniaiponowniepodniosłasiędopozycjisiedzącej,
chwytajączamarker.
—MamaMichałauczygrynagitarze?—zapytałazzaciekawie-
niemLena.
—CiociaAnulajestmojąchrzestnąinajcudowniejsząosobą
naświecie!—rozpłynęłasięcokolwieknienatematAgata.
—Ichceszniązostać,jakdorośniesz?—wbiłjejszpilęMichał.
Agataszturchnęłagoobutąwsfatygowanytrampekstopą—
Tożewpadłamnatenpomysłwcześniejodciebie,nieznaczy,
20
