Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
namiawami,władząaspołeczeństwem,mediamiapublicz-
nością,oficjalnymanieoficjalnym),wreszciedosamegojęzy-
ka(pomiędzykodemaużyciem,znaczeniemaznaczeniem,
słowemasłowem,stylemagatunkiem,odmianąawariantem,
pomiędzyefemerydąatendencją).Dyskursbywawięcopisy-
wanywkategoriachrozmycia,mglistości,rozproszenia,jest
unieostry”
,uwielopoziomowy”
,uwieloaspektowy”
,upolimorficz-
ny”,uwielogłosowy”
,uzłożony”
,uskomplikowany”
,uwspółbrzmi”
,
ukoreluje”
,ukonweniuje”
.
Rozmaitośćsposobówujmowaniasygnalizujetęcechę
dyskursu,któraodsyładointerdyscyplinarności,interse-
miotycznościiniejednorodności.Cowartepodkreślenia,
zazwyczajomawianeokreśleniaodnoszonesądotakich
przestrzenibadawczych,któresąniestabilnesamewso-
bie,tejheterogenicznościniewyprowadzasięzpoziomu
aparatuopisu-toprzedmiotpoznaniaodznaczasięhybry-
dycznością,brakiemostrychgraniciwyrazistości.Doty-
czytoprzedewszystkimsferykomunikowaniapublicznego,
mediów,językapolityki,aletakżejęzykacodziennego(np.
winternecie),wktórychtoobszarachelementywybranedo
analizynakładająsię,przynależądoróżnychporządków,są
niejednoliciemotywowane.Wszędzietam,gdziemamydo
czynieniazeschematyzacją,standaryzacjączyrytualizacją
(lubsilnątendencjądopowtórzenia,szablonowościiporząd-
ku)-opisowiwkategoriachdyskursunietowarzyszycała
taotoczkanieścisłości,możliwejestwręczskatalogowanie
problemów,ichprecyzyjnenazwanie,anawetsystematyzo-
wanieczyklasyfikowanie.
Dyskursoferujebardzoatrakcyjnąpoznawczoformułę-
obejmująccałokształtpraktykkomunikacyjnychwokreślonej
domeniedziałalności,wykorzystujeperspektywęcałościową,
pozwalanaformyiprocesykomunikacjispojrzećnietylko
przezpryzmatsystemu,alekonkretnegozdarzeniakomunika-
cyjnegozakotwiczonegowkonkretnymkontekściespołeczno-
-kulturowym.Wobrębietakpojmowanegodyskursupomiesz-
czonyzostajecałyzłożonyukładkomunikacyjny,zinterakcją
iodniesieniamidouczestnikówkomunikacji,ichwiedzy,po-
stawicelówkomunikacyjnych,wyznawanegoświatopoglądu,
27
