Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dodziś.Kolejną,staleaktualnązgryzotą,okazałosięzagadnienie
autonomiisztuki.Czyzmianywtwórczościartystycznejnastępu-
jąsamodzielnie,czyteżsterowanesąprzezszerszeprocesykul-
turowe?Winckelmannzjednejstronywskazywałnacykliczność
przemianstylowych,akcentująctymsamymichniezależnośćod
przyczynzewnętrznych.Zdrugiejjednakwyliczałczynnikiklima-
tyczne,wychowawcze,polityczneikulturowejakogłównespręży-
nyrozwoju.Tegodylematuhistoriasztukiniepozbyłasiędodziś,
oscylującmiędzymodelamiwyjaśnianiawewnątrzartystycznego
izewnętrznego.Iwreszcie:rozprawazasugerowałabezpośrednie
powiązaniemiędzyformąiekspresjądzieławarunkami,wktó-
rychonepowstawały.Takisposóbmyśleniarazporazodradzasię
whistoriisztuki,częstoprowadzącdowyjaśnieńpobieżnychiba-
nalnych.Bo,czynp.każdyprzejawdynamizmu,patosuidrama-
tyzmukolorystycznegomusibyćwyrazemburzegzystencjalnych,
zawirowańspołecznychlubkryzysówświatopoglądowych,akla-
sycznyspokójemanacjąharmoniiduchowejepoki?Oczywiście
nie,alehistoriasztukiwciążpowielategorodzajuinterpretacje.
Ztymiproblemamimusimysięnadalzmagać,wponaddwieście
pięćdziesiątlatpopierwszejedycjiDziejówsztukistarożytnej…
–XXVII–
