Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PRZEDMOWA
Dziejesztukistarożytnej,któreprzedsięwziąłemsobienapisać,
niesąjedynieopowieściąozdarzeniachnastępującychposobie
wczasieorazozachodzącychwnimprzemianach,albowiemsłowo
dziejebiorętuwszerszymznaczeniu,takimmianowicie,jakie
maonowjęzykugreckim,azamiaremmoimjestpróbadostarcze-
niapewnegosystematu.Systemattakiusiłowałemzbudowaćw
pierwszejczęści,wrozprawieosztuceludówstarożytnych,każde-
gozosobna,przedewszystkimwszakżemającnauwadzesztukę
grecką.Częśćdrugazawieradziejesztukiwwęższymrozumieniu
–toznaczyskupionenazewnętrznychokolicznościach–itotylko
wśródGrekówiRzymian.Zarównowpierwszej,jakiwdrugiej
częścicelemnajważniejszymjestwszelakoistotasztuki,naktórą
losyartystówmająwpływniewielki,tychprzeto,spisanychjuż
przezinnych,szukaćtunienależy:sumienniewskazanezostały
natomiastrównieżwdrugiejczęścitepomnikisztuki,któremogą
przysłużyćsięobjaśnieniurzeczy.
Dziejesztukiwinnynauczaćopoczątkach,wzrastaniu,prze-
mianachiupadkutejżeorazorozmaitychstylachnarodów,cza-
sówiartystów,demonstrująctęnaukę,oiletotylkomożliwe,na
zachowanychdziełachstarożytności.
Ukazywałysięjużkilkakroćpismamieniącesiędziejamisztu-
ki,alesztukamiaławnichudziałniewielki,albowiemichautorzy
niezaznajomilisiędostateczniezniąsamą,niemoglizatemdać
nicnadto,cosamiznalizksiążekizesłyszenia.Wistotęigłę-
bięsztukiniewprowadzinasżadenomalżepisarz,cizaś,którzy
rozprawiająostarożytnościach,dotykająjedyniemateriidającej
sposobnośćukazaniaichuczonościalbo,gdymówiąosztuce,ogra-
niczająsiędoogólnychpochwałlubopierająswesądynacudzych
ibłędnychargumentach.Tegorodzajuksiążkąsądziejesztuki
MonieraorazprzekładiobjaśnienieostatnichksiągPliniusza,
–7–
