Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Paręminutpoósmejwsiadłnapostojuprzyplacu
TeatralnyminajpierwkazałjechaćnaMarszałkowskąróg
Złotej,konkretniepodnumerstoszesnaście,tamgdzie
przedwojnąbyłokinoMiraż.
NoiprzyszłopanuDrożdżowiczekaćnapasażerabite
trzykwadranse,jużsiębał,żetrafiłmusięcwaniak,który
uciekłtylnymwyjściembezpłacenia.
–Ostatnioplagatakich,apolicjitowogólenie
interesuje–poskarżyłsię,patrzącwymownienaSarnę.
–Kiedynareszciewrócił,byłokropniezdenerwowany.
Wręczsprawiałwrażenieszurniętego.Noboktosiętak
zachowuje?Leżałoprzykrawężnikublaszanepudełko
poczekoladkach,pewniewypadłozkoszanaśmieci,
tojekopnął,ażpoleciałonaśrodekjezdni,dobrze,
żenikogonietrafiłoApóźniej,przezcałądrogę
naRotundę–znawykuużyłstarejnazwyplacu
Zbawiciela–o,takmunogadrygała…–Dorożkarz
zademonstrował,wzbudzającniepokójkonia,który
przerwałnamomentjedzenie.
–Mówiłcoś?–spytałam.
–Anisłówka.Czasemzdarzająsiępasażerowie,
cotraktujądorożkęjakkonfesjonał,aletenbyłwtypie
ponuregomilczka,boodezwałsiędopiero,jakżeśmy
dojechali.Nieliczpannadolarki,powiedział,izapłacił
markami,czyli,zaprzeproszeniem,papierem
dopodcieraniazadka,apotemnabzdyczonyposzedł
dobramy.Iwtedyktośstrzelił,zobaczyłem,żegość
upadłnakolana,więctylkokoniapodciąłemiwio,byle
dalejstąd!Uciekajmy,Mysza,uciekajmy,bojeszczeinas
tuubiją!ByłemjużnaMokotowskiej,kiedyusłyszałem
drugistrzał,alenawetniespojrzałemzasiebie.
–KoniknazywasięMysza?Tosłodkie.Sampan
wymyślił?
Uśmiechnąłsięnieśmiało,zrozrzewnieniem.
–Nie,janiemamtakiejfantazji.Tomojacórka.
Pamiętapani,żewbajceoKopciuszkukaretęciągną
