Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Todobrypomysł.
–Iniemasznicprzeciwko?
–Nic.Choćjawidziałabymścianywstylu
jasnośliwkowym.Pastelesąszczególniecenione.
–Przezkogo?
–Przezpsychologów.Dobrzeoddziałują
napsychikę.
–Sądzisz,żecośjestnietakzmojąpsyche?
–Aczymówiłamotobie?
–Aokim?
–Opewnymnieznośnymartyście,którymstałsię
mójmążkardiolog.
CałaHania.Rozmowazniąprzypominała
średniowiecznyturniej.Kopieuderzałycelnie,więc
wygrywałten,którydłużejutrzymałsięnakoniu.
Zostawiłemstekiipodbiegłemdoleżaka.Próbowałem
strącićjąnaziemię.Śmiałasiędorozpuku,aledzielnie
walczyłaoswojeterytorium.Znokautowałamnie
dopieroksiążką.Upadłemnatrawę,udając
nieboszczyka.Tęrolęmiałemopanowanądoperfekcji.
Życieszpitalanieskładasięwyłączniezkolorowych
obrazków.Statystykazgonówjestnieubłagana.
–Żyjesz,waść?–zapytałaHaniagłosemdalekim
odwspółczucia.
–Nie,umarłem.
–Zrobićdefibrylację?
–Zapóźno.
Dulceetdecorumestpropatria
mori
!–wygłosiłemzemfazą.
