Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
X
Wprowadzenie
Modeltenzakłada,żenauczycielsprawujekontrolęnadsyste-
memkształcenia,ajegowiedzastajesięwiedząucznia(Klus-
-Stańska,2018,s.72).Wiedzatatozapisane,statyczne,przygo-
towanewrazzgóryprzyjętymizałożeniamitreściprogramowe.
Nadużywająctegosposobukształcenia,przyczyniamysiędo
uprzedmiotowianiaosóbuczącychsięiprezentowaniawiedzy
jakoczegośzewnętrznegoipowierzchownego.Tonietylko
rodzifrustracjęorazniechęćuosóbuczącychsię,alerównież
przyczyniasiędowygaszaniadociekliwościorazempatiidla
InnychinaszejPlanety.Nienegujęcałkowiciepraktykszkolnych
usytuowanychwparadygmacieobiektywistycznym,według
mnie,mająoneswojezastosowaniewniektórychsytuacjach
edukacyjnych,jedynieprzestrzegamprzednadużywaniem
tegosposobukształceniaorazbrakiemgłębszegozrozumienia
projektowaniaprocesukształceniapoprzezświadomeicelowe
przemieszczaniesiępomiędzystrategiamimyśleniadydaktycz-
nego,coilustrujeponiższyprzykład.
Wielokrotniemożnaspotkaćsięztrenerami,metodykami,
którzytwierdzą,żeprowadząwarsztaty,zajęciametodamiaktyw-
nymiialternatywnymi.Jednakże,posługująsięonijednocześnie
(najprawdopodobniejniedokońcaświadomie)nomenklaturą
zparadygmatuobiektywistycznego,nadalpodkreślającpotrze-
bęprzekazywaniakomuświedzynaokreślonytemat,tyleże
wbardziejatrakcyjny(dlaprowadzącego?)sposób.Rozmawia-
jąc,wykorzystująmodne,popularnepojęcia.Efektjesttaki,że
procesedukacjipozostajebezzmianlubzmianadokonujesię
przypadkowoipowierzchownie.Nazywamto„fajerwerkami
wedukacji”–efemerycznymzachwytem,poktórymsytuacja
pozostajebezzmian.Dlategoteżkluczowejest,ażebynauczy-
cielebyliekspertaminietylkowpracyzteoriaminaukowymi
dotyczącymiprzedmiotu,któregouczą,lecztakżeteoriami
umożliwiającymiimzaplanowanietokukształceniapoprzez
np.świadomeprzemieszczaniesiępomiędzyparadygmatami
dydaktykiitworzeniemróżnorodnychprzestrzenidlaosób
uczącychsię.Ponadtouważamzaważne,abynauczycielemieli
