Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zaspokajałwszystkieichpotrzebyiwymagał
posłuszeństwa,byłjednakrównieżogromnieopiekuńczy,
byłtarcząosłaniającąswoichnajbliższychprzedświatem.
Jakkolwiekczęstobywałszorstkiiniecierpliwy,
todziewczętaczułyjegożarliwąmiłość.GłosAnneliese
łagodniał,gdyopowiadałaojcuRenzowiwnagranej
rozmowie,jak„papa”besztają,gdynieje.„Wiesz,wcale
niejesteśgruba”,mówił.
PoAnnelieseAnnaurodziłajeszczetrzycórki,Gertrudę
Marię(1954),Barbarę(1956)iRoswithęChristine,jej
ostatniedziecko(1957).Trzymłodszecórkibyłysilne
izdrowe,aleAnneliesezapadałanawszelkiechoroby
wiekudziecięcego.Gdybyłazupełniemała,złapałaodrę,
awwiekuczterechczypięciulatświnkęiszkarlatynę.
Widząctodelikatnedziecko,nauczycielkauznała,żejest
zamałejaknaswójwiekidoradziłarodzicom,
byzatrzymalicórkęwdomunakolejnyrok.Przezjakiś
czasuczęszczaładoprzedszkola,aletoniebyłszczęśliwy
okres;bardziejagresywnedzieciciąglejąpopychały.
Annaczęstoczułasięwinnatego,żeAnneliesejesttak
małoodporna.Gdydorosłyczęstochoruje,tozawsze
pojawiasiępodejrzenie,żepoprostuchceuniknąćpracy.
Alegdychorowitejestdziecko,cóż,topoprostupech,
aktowie,dlaczegopechsiękomukolwiekprzydarza?
„Gdybyłamzniąwciąży,ciąglebyłamosłabiona”,
mówiłasąsiadkom,gdyczekałanazważeniefuntacukru
czymąki–ikiszonejkapustydotegopojemnika,proszę
–wsklepiespożywczymzarogiem.„Wiecie,jaktobyło,
wszyscybyliśmytacygłodni.Nawetpowojnie,całyten
głód.Nicdziwnego,żekobietaczułasięsłaba,noidrugie
dzieckopowojnie.Poprostuniewielemogłaodemnie
dostać”.Kobietywiedziały.WKlingenberguniebyłotak
źle,jakwwiększychmiastach,alewszystkieznały
touczucie.Niektórepamiętały,jakchodziłosię
doSpessartnajagody,iżeposzyciebyłocałkowicie
