Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Podziękowania
XVII
Ecohydrology.Dałomitomożliwośćwspółpracyztakiwybitnyminaukowcamijak:
FredericFournier,JohnE.Thorpe,FriedrichSchiemer,GeorgJanauer,WillamJ.Mitsch,
AndrásSzöllösi-Nagy,LuisChicharo,DavidM.Harper,RichardD.Robarts,EricWolan-
ski,JoséGaliziaTundisi,JackBarrIanG.Cowx,PierreHubert,GiovanniBidoglio,Pascal
Breil,MichaelE.McClain,AzimeTezer
,JimReynolds,AngeloA.Agostinho,Shahbaz
Khan,JunXia,DeminZhou,DelphisLeviaiZheLi,którzybyliidlamnieprzyjaciółmi
iinspiracjądodalszejaktywnościnaukowej.Owocemnaszejciągłejburzymózgówjest
uczynieniesłów„regulacjaprocesów”kluczowymidlanowegoparadygmatuiekohydro-
logicznegopodejścia.Mamnadzieję,żeekohydrologiajestkolejnymkrokiemprowadzą-
cymdonowej,zintegrowanejnaukiozrównoważonymrozwoju,którejcelemjestwyja-
śnianie,wjakisposóbczłowiekpowinienharmonizowaćswojepotrzebyzezwiększonym
potencjałemśrodowiska(WBSRC)dlazrównoważonegoitrwałegokorzystaniazzaso-
bów
.Jednakwszystkietemiędzynarodowekontaktyniebyłobymożliwe,gdybymniemiał
wspaniałegozespołuwspółpracownikówdopracterenowychidyskusjipomysłów
.Jestem
szczególniewdzięcznyPiotrowiFrankiewiczowi,BogdzieBrewińskiej-Zaraś,Małgorzacie
Łapińskiej,MałgorzacieTarczyńskiej,EdycieKiedrzyńskiejiKatarzynieIzydorczyk,
jeślibywymieniaćtylkonajważniejszychzmoichwspółpracowników.Wtymmiejscu
chciałbympodkreślićogromnąrolęwrozwojuekohydrologiijakonaukiwybitnychpol-
skichhydrologów:ZdzisławaKaczmareka,ZbigniewaKundzewicza(pierwszegoPrze-
wodniczącegoRadyNaukowejERCE),ArturaMagnuszewskiego,LeszkaStarkeloraz
ZdzisławaMikulskiego,którychwiedzaiwsparciewsposóbdecydującyprzyczyniłysię
dorozwinięciazarównonaukowychpodstawekohydrologii,jakipodjęciadziałańtech-
nicznychitechnologicznychprowadzącychdoosiągnięciazrównoważonejgospodarki
zasobamiwodnymi.PragnęrównieżwyrazićszczególneuznaniedlaKrystianaObolew-
skiegozUniwersytetuKazimierzaWielkiegowBydgoszczyoraziRobertaCzerniawskiego
zUniwersytetuSzczecińskiego,którzyobecniekreatywnierozwijająekohydrologięna
polupoznawanianowychwłaściwościekosystemówmożliwychdowykorzystaniawzrów-
noważonymgospodarowaniuzasobamizlewni.RównieżwspółpracazKonradem
Dąbrowskimbyładlamnieniezwykleinspirującawkontekścieznaczeniaakwakultury
dlarozwiązańsystemowych.Strategiczneznaczeniedlarozwojubadańnaukowychmiała
decyzjapanaMichałaSeweryńskiego,któryjakorektorUniwersytetuŁódzkiegozdecy-
dowałoutworzeniuw1990rokuKatedryEkologiiStosowanejatakżejużjakoMinister
NaukiiSzkolnictwaWyższegopodpisałwParyżuumowęZUNESCOwsprawieobjęcia
EuropejskiegoRegionalnegoCentrumEkohydrologiiauspicjamiUNESCO.Równieżpan
RektorWłodzimierzNykielipaniProrektorMałgorzataKrajewskabylinambardzoprzy-
chylniwwieluaspektachnaukowegorozwojuKatedry.
Przedstawiampoczątkoweetapyideiopisanychwtejksiążce,pamiętającczasy
„żelaznejkurtyny”,kiedytaktrudnebyłoprowadzeniedobrejpracynaukowej.Muszę
równieżpodkreślić,żebezwspółpracyiczęstowsparcianaukowcówzarównozeWschodu,
jakizZachoduniemożnabytakaktywniepartycypowaćwświatowejsiecinaukowej.
Chciałbymwykorzystaćokazję,abywyrazićmojąwdzięcznośćwobecwszystkichtych
ludzi,wieluniewymienionychtuznazwiska.Zawszeczujęsięzobowiązanytoczynić
iwspieraćmoichmłodszychkolegów,kiedytylkomamokazję.Wierzężetaksiążka,
wdużejmierzezainspirowanakoncepcjąprofesoraWilliamaMitschaEcologicalEngi-
neeringConcept,możeotworzyćnowyetapwdialogumiędzynaukowcamizdziedzin