Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
XVIII
Podziękowania
naukośrodowiskuainżynieramizdziedzinhydrotechnicznych.Wierzęrównież,że
uzyskaniesynergiipoprzezintegracjętychdwóchobszarównaukowychjestpodstawą
zrozumieniafundamentalnychprocesówekologicznychinietylkoodwróceniadegradacji
globalnegośrodowiska,lecztakżezwiększeniapotencjałubiosfery,niezbędnegodla
harmonizacjizpotrzebamispołeczeństwwantropocenie,zuwzględnieniemkonieczno-
ścizaakceptowaniapewnychograniczeńwkorzystaniuzzasobów
.
Chcęrównieżwyrazićmojąogromnąwdzięcznośćmoimprzyjaciołom,Piotrowi
Kunie,WojciechowiDrygasowiiKonradowiRydzyńskiemu,zaniezwykleinspirujące
rozmowy.
Nakońcuzaś,pragnępodziękowaćzacałewsparciezestronymojejżonyAnny,
córkiMonikiimojejmamy,Wandy,którezawszedzieliłymójentuzjazm,jakopierwsze
wyrażałyzarównoinspirujące,jakikrytyczneuwagiwobecmoichpomysłów,ale
równieżnajbardziejodczuwałymojeczęstenieobecnościwdomu.
***
Specjalnepodziękowaniadlawspółpracownikówiwspółautorówrozdziałów
PrzedewszystkimchciałbympodziękowaćArturowiMagnuszewskiemuzZakładu
HydrologiiUniwersytetuWarszawskiego,któryodpierwszegospotkaniawJabłonnej
w1996(któredałopoczątekprogramowiEkohydrologiaiwktórymuczestniczyli
równieżZdzisławKaczmarekiZdzisławMikulski)wspierałmnieimoichkolegów
swojąwiedząhydrologiczną,coznalazłoswójwyrazwewspólnychpublikacjach
irealizacjiprojektów.
ChciałbymrównieżpodziękowaćPaniprofesorJulicieDunalskiejzUniwersytetu
Warmińsko-Mazurskiego,osobie,któratwórczorozwijapracenadrekultywacjąjezior
zapoczątkowanewOlsztynieprzezprofesoraPrzemysławaOlszewskiego.Wrozdziale
tejksiążkiwsyntetycznysposóbprzedstawiłatreśćswojegopodręcznikaorekulty-
wacjijezior,którajestniezwykleważnymaspektemekohydrologii.
Niesłychanieistotnaczęśćmoichdoświadczeńzwiązanychzespecyfikąimodyfi-
kacjamiantropogenicznymiprocesówekohydrologicznychzostaławypracowanadzięki
współpracyzDavidemHarperem,któryzaprosiłmniedowspółpracyprzyrealizacji
jegodługoletniegoiwieloaspektowegoprogramurekultywacjijezioraNaivashawKenii.
Jegodoświadczenie,atakżepoczuciemisji,abypoprawićstatusekologicznyjeziora
zrównoległąpoprawąbytuludnościwwarunkachdynamicznegorozwojuogrodnictwa
(jednaznajwiększychnaświecieplantacjiróż),pogłębiłymojerozumienieglobalnej
różnorodnościrelacjipomiędzyprocesamidemograficznymiamodyfikacjamifunkcjo-
nowaniaekosystemówwobliczunarastającychzmianklimatu.NicPaciniwdalszym
ciągutwórczorozwijatebadania,którychpodstawyzdefiniowałDavidHarper.
DziękujęrównieżmoimkolegomzCentrówEkohydrologiiUNESCOiichzespo-
łom.DziękujęKarlowiWantzenowizUniwersytetuwTour
,któryrozwijaważnyaspekt
znaczeniadziedzictwakulturowegojakoczynnikafundamentalnegodlazaangażowania
społeczeństwawgospodarkęzlewniową.Jednocześniepodejścietojestkomplemen-
tarnewstosunkudopaleohydrologii,niezwykleważnejdlazrozumieniaewolucjisys-
temówrzecznychirozwijanejwPolsceprzezprofesoraLeszkaStarkela.
