Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.Ekspert-czylikto?
Niestetywspółczesnawyobraźniauczyniłazniej[wiedzy]równocześnierzecz
powierzchowną,niemalbanalną.Bardzoczęstomyślisięoniejjakogotowym,
łatwostrawnymprodukcie,którymożnandostarczyć”
,nprzekazać”
,nsprzedać”
lubnskonsumować”(Furedi,2008,s.13).
Dlategowtymkontekściewprowadzonoobecniepodziałnawiedzęknow-
-how-otym,jakcośzrobić,izaczętojąprzeciwstawiaćwiedzyakademickiej
(know-what)13.Cozatymidzie-koniecznestajesię,jakpostulowałJürgen
Habermas(1983),rozróżnienieteoriiodpraktyki.Chodzitutajoodejściena-
ukiodjejdotychczasowejrolidrogowskazudlapraxis,pomagającegowro-
zumnymwyborzekierunkudziałania,doroliczystoinstrumentalnej-rów-
nieżwodniesieniudoświataspołecznego.Zjawiskotomożnazaobserwować
m.in.nawspółczesnychuniwersytetach,gdziestopniowoodchodzisięodod-
wiecznejideiuniwersytetu-uczeniateoretycznego,narzeczprzekazywania
wiedzypraktycznej,którapomagastudentowinabyćkonkretneumiejętności
niezbędnewodnalezieniusięnarynkupracy.Kiedyśnaukaposzerzaławiedzę,
dzisiajmaprzygotowaćdowejściadozawodu.Wkonsekwencji,jaktwierdzi
Habermas(2002,s.417),doprowadziłotodonbiurokratycznegoodizolowania
sięnaukiodspołeczeństwa”
.Napoziomiekomunikacjioznaczatobrakkana-
łówbezpośredniegoprzepływuwiedzymiędzyekspertamialaikamiorazbrak
możliwościprzyswajaniaprzeztychostatnichreceptpostępowania:
Zwiększasiędystanspomiędzykulturamiekspertówiszerokimikręgamipub-
liczności.To,ocowzbogacasiękulturadziękiwyspecjalizowanejobróbce
irefleksji,nietakłatwoprzechodzinawłasnośćpraktykiżyciacodziennego
(tamże,s.588).
Tymsamymmamydoczynieniazcorazwiększąspecjalizacjąikomplikacją
naszegożycia.
PodobnieporządkująwiedzęBengt-ÅkeLundvalliBjörnJohnson(1994),
którzydostosowująjądowspółczesnychwymagań.Wedługnichdzielisięona
na:
−wiedzępoznawczą,akademicką(know-what)-tenjejtypodnosisiędozna-
jomościfaktówijestraczejidentyfikowanyzinformacją,będącniezwykle
ważnymwewspółczesnychspołeczeństwachinformacyjnych;
−wiedzępotoczną(know-why)-odnosisiędozrozumieniaregułfunkcjonu-
jącychwnaturze,społeczeństwieitd.;
−wiedzępraktyczną(know-how)-obejmujeumiejętnościzrobieniaczegoś;
jesttowiedzaposiadanaprzezekspertów,gromadzonawpostacidoświad-
czenia,któremają,atakżedoświadczeniawypracowanegoprzezfirmy;
13Wśródzajmującychsiętymtematembadaczynaplanpierwszywysuwająsięnazwiska
dwóchJapończyków:IkujiroNonakiiHirotakiTakeuchiego.Zwrócilioniuwagęnaniezwykle
istotnąumiejętnośćzidentyfikowaniaprzydatnychelementówncichejwiedzy”tkwiącejwgło-
wachpracownikóworazwykorzystaniajejdocelówprzedsiębiorstwa(Piotrowska,2019).
28
