Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wtórzelutniprzezczarującegochłopcawszynku,przechodziły
zrównymzachwytemdowidokuniedźwiedziarozszarpywanegoprzez
wściekłepsy?Żelaznenerwy?Byćmoże,ajednakczyżówczesny
elegant,któregoobcisłespodnieuwydatniałyzdumiewającąmęskość,
niebyłzarazemzniewieściałymmodnisiemodługichwłosachiuszach
zdobnychwklejnoty?Ajakimszybkimzmianomnastrojupodlegało
todziwacznetowarzystwolubującesięwsubtelnościachifantazjach,
zjakimstraszliwymokrucieństwemrozszarpywanoprzygodnąofiarę!
Zmienneszczęście–jednosłowoszpiega!–itesameuszyobcinano
podpręgierzemprzyakompaniamencieśmiechugawiedzi.Ajeśli
ambicjaczyteżreligiapotrafiłysprawęzagmatwać,wówczas
ohydniejszejeszczeokaleczenia–przywtórzebanalnychmorałów,
odpowiednichdladzieci,iostatniejspowiedziwcudownej
angielszczyźnie–urozmaicałyśmierćzdrajcy.
Byłatoepokabarokuimożebrakharmoniimiędzystrukturą
aornamentacjąjesttym,conajlepiejtłumaczytajemniceludziokresu
elżbietańskiego.Bardzotrudnowydobyćspośródobfitościozdób
subtelne,utajonerysycharakterówtychludzi.Niewątpliwie
najlepszymtegoprzykłademjestkrólowa.Nigdychybaniestąpała
poziemipostaćbardziejbaroqueniżnajwiększyfenomen
elżbietanizmu–samaElżbieta.
Odzewnętrznegojejwygląduażdogłębiduszywszystkobyło
zdumiewającymkontrastemmiędzyrzeczywistościąapozorem.
Skomplikowanystrój–olbrzymieobręcze,sztywnekryzy,bufiaste
rękawy,złotogłówobsypanyperłami–ukrywałkobiecekształty,
azamiastnichludzkimoczomukazywałsięobrazsztuczny,wspaniały
izłowieszczy–obrazmonarszegomajestatu,któryjednakjakimś
cudembyłpełenżycia.Potomnośćpadłatakżeofiarąpodobnego
złudzenia:wielkakrólowaistniejącawnaszejwyobraźni,bohaterka
olwimsercu,którabezwahaniazgniotłazuchwalstwoHiszpanii
irozbiławspaniałymgestemtyranięRzymu,różnisiętaksamo
