Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Mężczyźniokobietach,czyliuwagiwstępneipróbyuporządkowania
11
przybierająceróżnepostacie,leczzawszeobecne,niezależnieodtego,czy
tekstbyłsatyryczny,sentymentalny,dociekliwyczykarcący.Częstojednak
pojawiałsięjeszczeinny,trudniejuchwytnyton.Ton,nazwijmyto,gniewny.
Tongniewuutajonego,splecionegozcałkiemodmiennymiuczuciami.Sądząc
potym,doczegodoprowadził,niebyłtozwyczajny,jawnygniew,leczgniew
ukrytyipomieszany8.
Przyglądającsięwłasnymemocjom,szukającichźródła,Woolfwska-
załanaideologicznepodłożetreściksiążek,któremiaławówczasna
pulpicie.PrzykłademstałosięmonumentalnedziełoprofesoraXUmy-
słowe,fizycznieimoralneupośledzeniekobiety.Tytułwymyślony,choć
analogicznydotych,którepowstawałyicieszyłysięczytelnicząpopu-
larnościąwdrugiejpołowieXIXinapoczątkuXXwieku.Ówmógłby
staćsięsynonimemgatunku,któryjestpopularnydodzisiaj.
DoczytaniaWoolfwróciłemwsamymśrodkuprowadzonychbadań
nadmężczyznamipiszącymiokobietach.Jejeseistykamiałabyćchwi-
lowąucieczką,nagrodązazakończeniejednegozetapówpracy.Oka-
załosię,żenieuciekłemdaleko.
Prosteanalogiesąjednakfałszywe.Mojarolaczytelnikaniejestsyme-
trycznawzględemroliWoolf.Dzielinasczas,kapitałspołeczny,kul-
turowy,językorazpłeć.Łącząnasuczucianciekawości,zakłopotania,
rozbawieniaiznudzenia”9,wreszciegniewu.
Zdajęsobiesprawęzfaktu,żerozpoczynaniewstępudopracybadaw-
czejodopisuemocjijejautora,więcbadacza,któregogłównącechą
inakazemjednocześniepowinnabyćobiektywność,jestniecodzien-
ne.Ówwpisnadajesiędosztambucha,ewentualniemożezaistnieć
namarginesieprowadzonychbadań.Niedasięjednakukryć,żepraca
wsłowiełączysięzporywamiemocji.Ztejprzyczynywymagawielo-
krotnejlekturyiodniesieniadohistorycznegokontekstu.Stosowania
mechanizmustopklatkiiponownegooglądubadanegomateriałuzin-
nejperspektywy.
Piszącoemocjach,stawiamjewdziennymświetle.Mówięotym,co
powinnozostaćstłumione.Zdającsobiesprawęztego,żestłumione
prędzejczypóźniejmożewrócićpozanasząkontrolą,wpierwszych
8Tamże,s.47.
9Tamże,s.46.
