Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jeszczekilkamiesięcytemuniemogłabyśtutajsiedziećzagajarozmowęniespełna
trzydziestoletnimężczyznasiedzącypodobniejakjanamurawie.Parkbyłzamkniętydla
ogółuludności.Wobeclicznychinterwencjimieszkańcówotwartogodlawszystkich.
Czujesięzobowiązanyzarekomendowaćmimiejsca,któreuważazaszczególnie
warteodwiedzenia.Kiedydowiadujesię,skądjestem,mówi,żeznaMickiewiczai
Sienkiewicza,całkiempoprawniewymawiająctepolskienazwiska.O,o!Wwieluzakątkach
świataspotkałamsięzeznajomościąnazwiskWalesa,Wojtyla,no,razKorzeniowskiego,ale
MickiewicziSienkiewicz?
Mójrozmówcaskończyłstudiawzakresieliteratury.Pochodzizpółnocykraju,od
domurodzinnegodzielągoczterydnipodróży,wtymdwanapiechotę.Czasamiudajemusię
pokonaćostatniodcinekdrogiwierzchem.TerazprzyjechałdoRangunu,abywstąpićdo
klasztoruizgłębiaćtajemnicesanskrytu.Chcezostaćtłumaczem.Przekonujemnie,że
klasztorChaukHtatKyee,wktórymbędziestudiował,wartjestodwiedzenia,mimożeto
kawałekodcentrum.Obiecujęmu,żenapewnodotegoklasztorudotrę.
Jednąpierzejęplacuzajmujewybudowanywlatach1926–1936ratusz,który
zaprojektowałSithuUTin,uważanyzatwórcęnowegostyluwarchitekturzeMjanmy.W
doskonałysposóbłączyłelementytradycyjnejbirmańskiejarchitektury,jaknaprzykład
wielowarstwowedachyzwanepyatthat,zdetalamiarchitekturyzachodniej.Budynekjest
zadbany,wręczwypieszczony.Wprzeciwieństwiedozajmującegosąsiedniąstronęplacu
budynkuSąduNajwyższego.
10