Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Aletosąpolskieziemie!–Cichysięegzaltował.
–Zrabowanenaszejojczyźnieprzezzaborców!
–ZperspektywyRepublikiWeimarskiejnależąsię
Niemcom.–SkonstatowałRóżyckikwaśno.–Niebez
powoduTraktatWersalskinazywająDyktatemWersal-
skim.Oniwciążwierzą,żetutajwrócą…
–Nigdy!–krzyknąłCichy.–Niepozwolimyim
nato!
–To,copowiem,możewamsięniespodobać,ale
takajestprawda.–Rejewskipierwszyrazzabrałgłos
wdyskusji.–Niemcyjakonaródmająnadnamijed-
nąkluczowąprzewagę:sąniezwyklezdyscyplinowani
iuporządkowani.ToichsłynneOrdnungmussseinod-
dajewpełniichcharakter.Wiem,comówię.–Płynnie
posługiwałsięjęzykiemniemieckim,acoważniejsze,
doskonalerozumiałmentalnośćdawnychzaborców,
adzisiejszychsąsiadów.
–Cotywieszzzatychswoichgrubychokularów!
–Wieczorekprychnąłlekceważąco.
–Okularnikówlepiejsięnieczepiaj!–odpowiedział
Zygalski,niekryjącirytacji.Sammiałszkłaniewiele
cieńszeodRejewskiegoinieznosił,kiedyktośztego
faktusięnabijał.
–Koledzy,tylkobezdenerwowaniasię!–Różyc-
kipostanowiłwystąpićjakorozjemca.Miałpogodne
usposobienieibyłpowszechnielubianyprzezkolegów,
mimożebyłszalenieinteligentny,aprzeztomógłliczyć
nawiększewzględypłciprzeciwnejodpozostałych.
Śmiałomógłwtymzakresiewalczyćopalmępierw-
szeństwazWieczorkiem,choćniebyłrównieprzystoj-
nyjakrywal.
58
