Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁI
ETYKAOGRANICACHPOSTĘPU
Dyscyplinąfilozoficzną,któraprzeżywaodkilkunastuzaledwielatgwałtownyroz-
wójjestetykaśrodowiskowa.Niejesttodziełoprzypadku,leczefektzmianyparadyg-
maturozwojowegocałejludzkości.Odilościowychczynników,związanychzkoniecz-
nościązaspokojeniaegzystencjalnychpotrzeblawinoworosnącejpopulacji,przecho-
dzimydowyrównywaniajakościżyciawskaliglobalnej.Takiewyrównywanienie
oznaczajednakegalitaryzmu,tylkopróbęokreśleniapoziomuminimumżyciowego
godnegoczłowieka.Owominimumciąglesięzmienia,wzależnościodstanugospodar-
kiświatowej.Prawdąjest,iżprzedewszystkimciąglenależyzaspokoićelementarnepo-
trzebyludzkości.Zatemprogramemminimumbyłozaspokojeniegłodu,zapewnienie
dostępudowodyorazbezpieczeństwaegzystencji.Tenprogramciąglejeszczeniezostał
zrealizowany.Znaczącesukcesywtejsferzeumożliwiłrozbudowanykompleksnauko-
wo-techniczny,którysamcoprawdagłoduniezaspokaja,alewskazujeirealizuje
wszelkiemożliwesposobyzwiększeniaprodukcjiżywnościorazodkrywanowezasoby,
któremożnawykorzystaćdozaspokojeniatychpotrzeb.To,żeludzienaZieminadal
głodująniejestjużproblememnauki,gdyżtadostarczyłametod,umożliwiającychsku-
tecznezwalczaniegłodu.Problemnieleżywbrakumożliwości,alewbrakurozsądnej
strategiidystrybucjizasobów.Zbytczęstojesttak,iżpomagającbezrozeznaniasytuacji
niszczymymiejscowerolnictwo,rybołówstwoitp.,oduczająccałepopulacjewrodzonej
zapobiegliwościowłasnąpomyślność.Światbogatychpomagabiednymnasposób
zbliżonydotego,którystosujemywobecżebraków.Ofiarowujemypieniądze,niezasta-
nawiającsięnadtym,nacoonezostanąprzeznaczone.
RaportWHO(WorldHealthOrganization)z1995r.podaje,iżw1993r.umarło
12,2mlndzieciprzedukończeniem5rokużycia.Zupełnieinaczejbrzmijednakta
samainformacjarozbitanaposzczególnepaństwa.Okazujesię,iżwkrajachrozwi-
niętychśmiertelnośćdo5rokużyciawynosiniecałe6nakażde1000dzieci,
awnajbiedniejszymkrajuśmiertelnośćwyniosłaaż320nakażde1000dziecido
5rokużycia.Wraporciedanychpodobnegorodzajujestzatrważającowiele.Choć
ludziejużnieumierająmasowozgłodu,toniejestprzypadkiem,iżwJaponiiśred-
niażyciaosiągnęła80lat,anaprzeciwnymbiegunie–wUgandzie–ciąglejeszcze
wynosimniejniż42lata
1.Wświetletegoprzedcałąludzkościąciąglestojątesame
zadania–zniwelowaniatakrażącychróżnic.
———
———
—
1Zob.Bridgingthegaps,WorldHealthReport1995–executivesummary.
15