Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej

Witold Wołodkiewicz

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-264-1857-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wolters Kluwer Polska SA

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

700

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Wołodkiewicz, Witold. Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej. Red. . : Wolters Kluwer Polska SA, 2009, 700 s. ISBN 978-83-264-1857-0

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Wołodkiewicz, W.

T1 Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej

PB Wolters Kluwer Polska SA

YR 2009

SN 978-83-264-1857-0

Bibliografia BibTex:

@Book{ 66322, author = "Wołodkiewicz, Witold", editor = "", title = "Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej", publisher = "Wolters Kluwer Polska SA", year = "2009", address = "", isbn = "978-83-264-1857-0" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Wołodkiewicz, Witold

ED -

TI - Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej

PB - Wolters Kluwer Polska SA

CY -

PY - 2009

SN - 978-83-264-1857-0

ER -

Netografia (standard APA):

Wołodkiewicz, Witold. Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej [baza danych online] : Wolters Kluwer Polska SA, 2009 [dostęp: 29 08 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/europa-i-prawo-rzymskie-szkice-z-historii-europejskiej-kultury-witold-wolodkiewicz-66322.

Unia Europejska, prawo, Europa, monografia, prawo rzymskie

Przedmiotem niniejszego opracowania jest prawo rzymskie i jego wpływ na tworzenie prawoznawstwa współczesnej Europy.

Książka składa się z 4 części:

I. Prawo rzymskie i jego rola w rozwoju europejskiej kultury prawnej;

...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-264-1857-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wolters Kluwer Polska SA

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

700

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wykaz skrótów powoływanych prac i źródeł12
Wstęp14
CZĘŚĆ I. Prawo rzymskie i jego rola w rozwoju europejskiej kultury prawnej20
1. Prawo rzymskie22
2. Pojęcie prawa30
3. Ius et lex w rzymskiej tradycji prawnej38
4. Prawo rzymskie. Od świata antycznego do współczesności48
5. Greckie wpływy na powstanie ustawy XII tablic (na marginesie glosy Accursiusa do D.1,2,2,4)53
6. Ius commune europaeum - uwagi na marginesie książki Mario Caravale, Alle origini del diritto europeo58
7. Historyczne uwarunkowania integracji prawa prywatnego w Unii Europejskiej67
8. Nauczanie prawa - między wymaganiami teorii i praktyki75
9. Reżimy autorytarne a prawo rzymskie90
10. Prawo rzymskie lekiem na ukąszenie komunizmem. Przypadek Adama Ważyka99
11. Prawo rzymskie w Rosji110
12. Prawo rzymskie w XXI wieku115
13. "Prawo rzymskie" w wypowiedziach polskich parlamentarzystów122
CZĘŚĆ II. Prawo rzymskie w Oświeceniu i jego znaczenie dla tworzenia XIX-wiecznych kodyfikacji prawa prywatnego140
1. Dialog Solona i Justyniana u Fénelona a dyskusja o prawie rzymskim w Polsce XVIII wieku142
2. Ignacego Krasickiego dialog Demostenesa z Cyceronem154
3. Prawo i prawoznawstwo w ideologii twórców Encyklopedii166
4. André Jean Boucher d'Argis - osiemnastowieczny autor Listów sędziego z Paryża o prawie rzymskim i sposobie jego wykładania we Francji179
5. Obraz systemu prawnego Polski w Encyklopedii Diderota194
6. Prace legislacyjne nad Kodeksem Napoleona202
7. Systematyka Kodeksu Napoleona208
8. Uwagi na temat roli prawa rzymskiego w pracach nad Code civil des Français213
9. Międzynarodowe prawo prywatne w pracach nad Kodeksem Napoleona250
10. Mon Code est perdu! (na marginesie książki Katarzyny Sójki-Zielińskiej o Kodeksie Napoleona)262
11. Dwieście lat Kodeksu Napoleona w Polsce - od nienawiści do miłości272
CZĘŚĆ III. Prawo rzymskie - kluczem do rozumienia współczesnego prawa i państwa280
1. Uwagi na marginesie konstytucyjnego modelu państwa prawa282
Rozdział I. Demokratyczne państwo prawa282
2. Rozważania Cycerona o państwie i prawie290
3. Prawo naturalne a projekt Konstytucji RP297
4. Mit omnipotencji prawa stanowionego (uwagi na marginesie edyktu Dioklecjana o cenach)305
5. Promulgacja Kodeksu Teodozjusza na posiedzeniu senatu miasta Rzymu316
6. "Tron i ołtarz"322
7. Uwagi na marginesie ustawy uchwalonej przez Sejm w dniu 21 lipca 2006 r. (tzw. ustawy lustracyjnej)327
8. "Okręcanie wyborców" - czyli crimen ambitus w prawie rzymskim335
9. Korupcja341
10. Pomniki348
11. Pamięć o zmarłych356
12. Kibice sportowi363
13. Łacińskie paremie prawnicze w polskiej praktyce prawnej369
14. Leges sapere (na marginesie księgi poświęconej profesorowi Januszowi Sondlowi)392
15. Lex retro non agit - sformułowanie w polskiej praktyce prawnej402
16. Retroaktywność prawa440
17. Przedawnienie446
18. Nieznajomość prawa szkodzi (u źródeł zasady ignorantia iuris nocet)455
19. Cogitatio - voluntas w rzymskim prawie karnym (na marginesie D.48,19,18: cogitationis poenam nemo patitur)469
20. Karanie477
21. Prawo karne486
22. Na marginesie żądań przywrócenia kary śmierci491
23. Adwokaci498
1. Edoardo Volterra a współczesne badania nad małżeństwem rzymskim503
Rozdział II. Instytucje rzymskiego prawa prywatnego503
2. Czynność prawna515
3. Zobowiązania520
4. Kontrakty524
5. Odpowiedzialność quasi ex delicto w prawie rzymskim i jej wpływ na kształtowanie się współczesnych kategorii czynów niedozwolonych529
6. Uwagi na temat lichwy552
7. Spółka563
8. Spadek568
9. Upadłość574
10. "Święta" własność prywatna579
CZĘŚĆ IV. Romaniści - historycy prawa592
1. Romaniści włoscy - doktorzy honoris causa Uniwersytetów polskich594
2. Ignacy Koschembahr-Łyskowski (1864-1945)617
3. Stanisław Wróblewski - kodyfikator (1868-1938)628
4. Karol Koranyi - Profesor profesorów (1897-1964)643
5. Edward Gintowt (1899-1965)649
6. Henryk Kupiszewski (1927-1994)662
Wybór literatury668
Indeks osób672

CzęśćI.Praworzymskieijegorolawrozwojueuropejskiejkulturyprawnej

praworządność,którałączyludzkąwspólnotęiwywodzisięzprawana-

turalnego,czylipoczuciasprawiedliwościobjawionegownakazachiza-

kazach.Mniejszaztym,czykiedykolwiekzostałyspisaneczynie;ktonie

znaprawanaturalnego,jestniesprawiedliwy”.

(Cicero,Delegibus1,42,tłum.I.Żółtowska,1999)

Omnespopuli,quilegibusetmoribusreguntur,partimsuoproprio,partim

communiomniumhominumiureutuntur:namquodquispopulusipsesibiius

constituit,idipsiuspropriumestvocaturqueiuscivile,quasiiuspropriumci-

vitatis;quodveronaturalisratiointeromneshominesconstituit,idapudomnes

populosperaequecustoditurvocaturqueiusgentium,quasiquoiureomnesgentes

utuntur.PopulusitaqueRomanuspartimsuoproprio,partimcommuniomnium

hominumiureutitur.–UWszystkieludy,którerządząsięustawamiizwy-

czajami,posługująsięczęściowoswoimwłasnym[prawem],aczęściowo

prawemwspólnymwszystkimludziom.Botoprawo,któreludkażdy

ustanowiłsamdlasiebie,jestwłaściwetylkojemuinazywasięprawem

obywatelskim(iuscivile),jakowłasneprawospołecznościobywatelskiej,to

natomiast,któreprzyrodzonyrozsądekustanowiłpomiędzywszystkimi

ludźmi,jestjednakowoprzestrzeganeuwszystkichludówinazywasię

prawemnarodów(iusgentium),jakoprawo,którymposługująsięwszyst-

kienarody.Ludrzymskiprzetoposługujesięczęściowowłasnym,swoim

[prawem],częściowoprawemwspólnymwszystkimludziom”.

(Gaius,Institutiones,1,1,tłum.C.Kunderewicz)

Iusnaturaleest,quodnaturaomniaanimaliadocuit:namiusistudnonhu-

manigenerisproprium,sedomniumanimalium,quaeinterra,quaeinmarina-

scuntur,aviumquoquecommuneest.–UPrawemnaturalnymjestto,którego

samanaturanauczyławszelkiestworzenia:tobowiemprawoniejestjedynie

właściwerodzajowiludzkiemu,leczwspólnejestwszystkimstworzeniom,

którerodząsięnaziemiimorzu,atakżeptakom”.

(Ulpianus,D.1,1,1,3)

Praetereaid,quodinsolonostroabaliquoaedificatumest,quamvisillesuo

nomineaedificaverit,iurenaturalinostrumfit,quiasuperficiessolocedit.–UDa-

lej,to,cozostałowybudowaneprzezkogośnanaszymgruncie,chociaż

tamtenbudował[to]własnymnakładem,stajesięnaszenapodstawiepra-

Brak wyników

Europa i prawo rzymskie. Szkice z historii europejskiej kultury prawnej

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra