Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
nemspołecznejdebatyoumieraniuzgodnością.Mediabudząsię
cokilkalat,sensacyjniedonoszącojakimścierpiącymiproszącym
olekkąśmierć-araczejozainteresowanieipomoc-nieszczęśniku
(głośnyprzedkilkulatyprzypadekdotkniętegoparaliżemJanusza
Świtaja).Następnie,ponagłośnieniukilkuskrótowychipobieżnych,
alestanowczychwoceniekomentarzynekspertów”(reprezentujących
skrajnieróżneopcjeideologiczne,comauatrakcyjnićwidowisko),
prędkoosprawiezapominająiznówzapadadługotrwałemilczenie.
Milczenietobywazresztązłotem,jeśliocenićtreśćipoziomwięk-
szościneksperckich”wypowiedzi.Zaśnarynsztokowekomentarze
publicznościinternetowej-świadcząceniedwuznacznieostaniewie-
dzyipoziomiespołecznejwrażliwości-spuścićnależałobyzasłonę
milczenia.
Prawienicozagadnieniueutanazjiniewiemyiwłaśniedlatego
podchodzimydońwskrajnieemocjonalnyizideologizowanysposób.
Niekorzystamytu,niestety,zdoświadczeniaspołeczeństwzachod-
nich,wktórycheutanazjarównieżbudziwielkiekontrowersjeiemocje
(inaczejbyćniemoże),alejestprzedmiotemwielostronnychbadań
naukowychiotwartejdyskusji,coprzyczyniasiędoochłodzeniana-
strojówiracjonalizacjisporów.WPolscetymczasemżadnasystema-
tycznaipoważnadebatasięnietoczyinajwyraźniejnikt-pozawąską
grupąosóbzawodowozajmującychsięmedycynąterminalną(lekarzy,
opiekunówwhospicjach,bioetykówczyprawników)-niejestzainte-
resowanyjejpodjęciem.
Kiedyponaddekadętemuporazpierwszyzainteresowałemsię
problematykąeutanazji,wrodzimejliteraturzenaukowejbyłaona
wciążziemiąniezbadaną.Próczkilkufragmentarycznychopracowań
zzakresudogmatykipolskiegoprawakarnegoorazpublikowanych
odpołowylat90.XXwiekuartykułówprzybliżającychzagraniczne
prawoeutanazyjne,możnabyłojedynieznaleźćteksty-pojawiające
sięwzwiązkuzogłoszonąw1995rokuencyklikąEvangeliumvitae
-któreomawiałyetyczno-religijneaspektyeutanazji(tj.pryncypialnie
jąpotępiające)zperspektywykatolickiej.Przezostatniedziesięćlat
stanawiająca.Dodamjeszcze,żezuwaginabrzmienieodnośnychprzepisówkodeksu
karnego,którenieodnosząsiętylkodozachowańlekarzyipacjentów,spośródowych
61zanotowanychprzypadkówtylkoczęśćmogłapolegaćnalitościwymskróceniuprzez
lekarzażyciaproszącegoośmierćpacjenta,częśćzaśmogłarozegraćsięnp.wkręgu
rodzinnymibezzwiązkuznieuleczalnąchorobą(statystykijednaknatentematmilczą,
aspekulowaćwtakdelikatnejmateriiniewypada).
12
