Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
palcemwskazałmudrogęnaschody.
Przyszedłakuratnie,jeżeliakuratniewjegoustachznaczyło
punktualniecodominuty.Byłmaleńkiiwątły,podobnydoznajomego
łabędziazzakolaOdry,zktórymcodzienniewymieniamspojrzenie.
Capiabródkawygiętawstronęszyi,dotegouściskdłonidającyduże
pojęcieospoistościstruclimakowej.Nieszczęściadopełniał
ciemnofioletowygarniturzplastikuudającegowełnęiżółtykrawat
wfigurygeometrycznezgatunkuniemożliwych.Widocznieczymś
sobienatozasłużyłem.Śmiałojednakoceniłsytuację.
–Niewyglądapannakogoś,ktosięcieszyzkażdegogościa.
–Głosjeszczewyższyniżprzeztelefon,lecznaszczęściepopiskujący
cicho.
–Poprzestanęnaoczekiwaniu,coteżpanpowie–odparłem.
Apotemspytałemogatunekherbatyipostawiłemprzednimfiliżankę
bezuronieniakropli.Wnagrodęoszczędziłmikilkuzdańoniczym.
–Powiemkrótko:jestempańskimdobroczyńcą.
Poprosiłem,abymówiłdługo,jeślimatakąpotrzebę,
anawetpodsunąłemcukier.Natychmiastzałożyłnogęnanogę.
–Wtychciężkichczasachprzynoszępieniądze,itododomu,
niczymkurierjakiś.Jednaknazwałemsiędobroczyńcą
przedewszystkimdlatego,żeofiarowujępanumożliwośćprzeżycia
czegoś,oczymniezapomnipandośmierci...Wiem,niezbytzręcznie
jestmówićoumieraniuwdomuchorego,leczproszęwybaczyć,
uprostegoczłowiekacowgłowie,tonajęzyku...–Jeśliudałtylko,
żesięspeszył,tozprzygryzieniemwarginawet.–Wcaleniemyślę,
żepanzarazumrze,skądże,jeszczepanzatańczynaniejednym
weselu...Gorzko!Gorzko!Znapantekrzyki?–Przyjrzałmisię
badawczo.–Mamsięskracać,tak?Wtakimraziepowiemodrazu,
żezapokaźnąsumę,którąmamprzysobie,wrócipandoukochanego
miasta,zktóregopanuciekł.Proszętakniepatrzeć,tylkonakilka
dni...
Dyskretnieprzyjrzałemsięjegomarynarceinogawkomspodni.
Niezobaczyłemszpitalnejpiżamy.
–Niepomyliłmniepanzkimśinnym?–spytałem,dając
mumożliwośćodwrotu.
