Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
konieczne.Podejrzanysiedziałzespuszczonągłową,
wzrokiembłądziłpoczubkachbutów,tychsamych,
któreztakądokładnościąwyczyściłnaślub.
—Októrejdoniejprzyszliście?Czyktoświdziałwas
naulicy?Ktomożezaświadczyć,żetakbyło?Czysiępo-
kłóciliście?Ocosiępokłóciliście?Czyonasięrozmyśli-
ła?Czyjtopas?GdziejestAbelvonKempen?Czyon
możemiećztymcośwspólnego?Kiedygoostatniraz
widzieliście?Przychodziłdowas?Comyślałoślubie?
TensamzestawpytańWagnerpowtórzyłjużtrze-
ciraz.Nażadnepytanienieuzyskałodpowiedzi.Raz
tylkoTrittpodniósłgłowęiwyszeptałzdanie,które
burgrabiaskrzętniezapisał:DNiezabiłemjej”.
Urzędniksiępodniósł.Niewiedział,cootymmy-
śleć.Polatachpracywyczuwałprzestępcę,zbrodniarz
miałwypisaneczynywoczach,wystarczyłospojrzeć.
Aten…nic.Miałjeszczekilkapomysłów,aleniebył
pewny,czyktórykolwieksiędoczegośprzyda.Filip
Trittbyłtrudnymprzypadkiem.
—Cowamzależy?Caładzielnicaprzyjdzie,katwło-
żyodświętneubranie,pójdzieszybko.Pocowamgnić
latamiwlochu.Szczuryunaswypasione,jakwszystko.
Razjedenwyręczyłsprawiedliwość.Dużonietrzeba,pan
jesteśkupiecisiępannazamorskichspecjałachznasz,
alepewnietegoniewiesz,odczegoszczurucztęzaczyna.
Coczłowiekowinajpierwwyżera?Oczy?Nie.Powiem
wamwsekrecie:jądra.Więzieńsobieśpi,aszczurzysko
przezporcięta,nogawką…Tomusibyćból.Zrywasię
—12—
