Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Realnośćświatairzeczywistośćtelewizyjna
17
Wtymujęciuzakładasięzatemistnieniewiedzyimechanizmówkonstruowania
medialnejrzeczywistości,któreumożliwiająjejpóźniejszezdekodowanie.Innymi
słowyporządekrzeczywistościtelewizyjnejjestkonstruowanyistwarzatymsamym
pewnąwizjęświataprzezzestawkonwencji,któretelewidzpotrafizdekodować,ale
którychistnieniazazwyczajniejestświadomy.Przejrzystośćkonwencji,czyliich
niezauważalnośćiprzezroczystość,powoduje,żeświat,jakiprzedstawiatelewizja,
wydajesięautentycznyirzadkojestpostrzeganyjakokonstruktspołeczno-kulturo-
wyrządzącysięwłasnymiprawami.Wkażdymtelewizyjnymprzedstawieniudo-
chodzizatemdoprzetwarzaniaporządkuilogikirzeczywistościwporządekilogikę
sygnifikacjitelewizyjnegomedium.
Przedstawienietelewizyjnejestbardziejspektaklemnatematrzeczywistości,aniżelijej
reprezentacją(ś),arzeczywistośćtelewizjizawieszonajestmiędzyswoistymchaosemświata
orazładotwórczymporządkiemtejspecyficznejmaszynydyskursywnej(Ogonowska2006:
44-45).
Świattelewizjijestuporządkowanywedługregułikonwencji,którewidzzazwy-
czajbłyskawicznieprzyswaja.
Tematodrębnościlogikirzeczywistościtelewizjiilogikirzeczywistościświata
życiacodziennegopodejmujetakżePierreBourdieu,wyjaśniającskomplikowane
relacjepomiędzyporządkiemistnieniawtelewizjiorazistnieniawporządkunauki.
Wróżnicyowychporządkówicelówupatrujeonniemożnośćichrównorzędnej
współegzystencji.Podmiotypochodzącezeświatanauki,apojawiającesięnaob-
szarzelogikiporządkutelewizyjnego,sązazwyczajskazanenaporażkęwsensie
naukowejprezentacjiwiedzy.Niemająbowiemczasunakonstruowaniewypowie-
dzizgodnychzlogikąpolanaukowego.Pozostajeimzatemniewkraczaćwogóle
naobszarodmienniezorganizowanegoporządkualboprzyjąćregułyjegofunkcjo-
nowania-polegającenablokowaniuwypowiedzitypunaukowego,wymagające
zaśwypowiedzitypumedialnego,czylitakich,którebędąkompresowaływiedzę
ipodawałyjąwformieatrakcyjnejipuentującejto,copozostałoniedomówieniem.
WanalizierelacjitelewizjiiinnychrzeczywistościBourdieuużywapojęciahetero-
nomii(Bourdieu2009:90),którapoleganaocenianiuautorytetówprzezludzibez
posiadaniadotegoodpowiednichkompetencji,oraz,cowięcej,naustanawianiu
standardówichoceny.Wjegoopiniizdolnośćkolaborowaniazmediaminazasadach
przeznieproponowanychwykazujątejednostki,którewobrębieporządkuswoich
pólniesąwysokocenione.Jeślizatemwedługzasadocenynaprzykładpolanauko-
wegolubliterackiegojednostkaniejestwartościowanapozytywnie,towykazujeona
dużowiększeskłonnościdozdobywaniauznanianapolumediów,gdzieobowiązuje
innalogikajejwartościowania.Takieheteronomicznejednostkimająceniskąocenę
wramachswojegopierwotnegopoladziałalnościposzukujądlasiebiealternatywy
zdobyciauznanianainnymobszarze,godzącsięnastandardyprezentowaniawypo-
wiedzitegożpola,iniestwarzajążadnychproblemów,gdyżniestawiająoporuinie
majążadnychwymagań.Inaczejjestzjednostkamidocenionymiwobrębiewłasnego
pola,któreniemająinteresuwtym,byprzyjąćprawaobowiązującewmediach.Ich
silnapozycjawewłasnympoludajeimmożliwośćnegocjowaniawarunkówpre-
