Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JózefCzapski
Spowiedździecięciawieku
ToMauriacpisał,żekiedyczłowieksobieuświadamia,żeprzestał
byćmłody,kiedytozauważawuciskuserca,wnagłymzmęczeniuczy
brakureakcji,gdytospostrzeganatwarzachludzi,którzyznimsię
witają(zdawkowauprzejmośćojedenstopieńbardziejpodkreślona)
–zwyklemłodośćjużdawnogoopuściła.Każdyżyjedługowzłudze-
niu,żejestnobiecujący”,żekiedyśwprzyszłościdopierostworzyto,
dlaczegowogólejestwartożyć,atunaglezauważa,żeludziegojuż
widząjakoczłowiekastarego,którydałwszystko,comiałdać,bar-
dzoniewiele,albonic,patrząnaniegomłodeoczy,okrutnieipraw-
domównie,zbezwzględnąkrytyką,czasemłaskawąlitością,częściej
zpozornymszacunkiem,przezktóreprzebijaszczerelekceważe-
nie.Ontaksamopatrzałnaludziodsiebiestarszychtrzydzieścilat
temu.
Inaglewiecznyproblemojcówidzieciwidziczłowiekzprze-
ciwnegobrzegu.
JestrysunekLeonarda:starzeczwysuniętym,starczym,podbez-
zębnymiustami,podbródkiem,patrzywzrokiempytającymnamło-
dzieńca.Tenostatnimawzrokobojętnyizarazemwyzywający,oczy
gdzieśwdalutkwione.Niezauważastaregoczłowieka,którygotrzy-
mazaramięipatrzyjakbywostatniejnadziei,żeodnajdziewnim,
młodszym–brata.
Wiecznyproblem.Czymisięjednakzdaje,żedziśprzepaść,dzie-
lącapokolenienajmłodszychznami,jestjeszczegłębszaniżzwykle,
reakcjawwieluwypadkachbrutalniejróżna?Pierwszategoprzy-
czynajestjasna.Żadnepokolenienieprzeżyłobardziejmasowych
rozdarćiwstrząsów,jakwłaśnietopokolenie,którezdzieciństwa
wwiekmłodzieńczyprzeszłowlatachostatniejwojny.
Rodziny,zespoły,przyjaźnierozsypane,zniweczone,iletrupów,
ilewypadłoczłonów,cicoprzeżyli–rozdarcinakrajiemigrację.
Jeżelimówićokraju,tozgłosów,któretutajdochodzą,rysa
międzypokoleniamijestogromna:ojcowieżyjąjeszczewizjąPol-
skisprzed1939r.,którejmłodepokoleniejużniepamięta,aprasa
reżimowa,propagandareżimowapotrafiłaprzedstawićjakojedno
