Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nadalkulistąprzestrzenią,zamkniętąprzezsferę
nieruchomychgwiazdstałych,„niezmierzoną”(ze
względunaswojąwielkość),aleskończoną.
Heliocentryzmrewolucjonizowałichświatopogląd
ztegowzględu,żebyłnegacjąkosmologii
ocharakterzeteocentrycznym,kosmologiigłoszącej
jakościowezróżnicowaniesferświata,jego
wewnętrznąhierarchięicelowość.DopieroGalileusz
odrzuciłpojęciecentrumwszechświata(dzięki
udoskonaleniuteleskopuiswoimwyliczeniom
matematycznym)itymsamymotworzyłdrogę
donaukowegouzasadnieniatezyojego
nieskończoności.
Itawłaśnietezaniezwyklesilniezainspirowała
filozofięXVIIw.Filozofiabowiem—obokteorii
naukowych—miałajeszczecośdopowiedzenia
osamejnaturze„budulca”,zjakiegoświatmiałbyć
skonstruowany,ajużniezależnieodówczesnejnauki
podejmowałarównieżkwestiezwiązane,najogólniej
mówiąc,zpowołaniemczłowiekaijegomiejscem
wewszechświecie(nauka—pozamedycyną—nie
uczyniłajeszcze„sprawludzkich”swoim
przedmiotem).Stądideanieskończonościprzełożyła
sięwfilozofiinawizjęświatajednorodnego
codopoziomówistnienia—światafaktówodartego
zwartości,któregonajistotniejszącharakterystyką
byłazgeometryzowana,jednorodnarozciągłość-
przestrzeńrządzącasięprawamimatematyki
imechaniki.Myślenieoświeciewkategoriach
mitologicznych,organicznychiteleologicznych
(celowościowych)ustąpiłomyśleniuwkategoriach
przyczynowo-skutkowych,azamiastmyślenia
