Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
AndrzejW.Sawicki:
RW2010
Furiabłękitnajakogień
uczynieniazazmuszaniegodoniegodnychczynów.Zresztąszczerzeuważał,że
skarbmusięnależał.
MachnąłnaMuńka,bytenpomógłwyciągnąćskarbzbłota,iwedwóch
sprawniesięztymuporali;całeszczęścieskrzyniabyłaniezbytdużaiwdodat-
kuzaopatrzonawklamry,przypomocyktórychdałosięjąprzywiązaćzasio-
dłemkapitana.Wdalsządrogęruszylipowoli,boskrzyniatarłakońskizad,pło-
szącidenerwujączwierzę.Pustowójtowniechciałjednaksłyszećotym,bycią-
gnąćjąpoziemiczyopróżnićirozdzielićzawartośćwjukicałejpiątki.
Jużpopółgodziniedotarlidoleżącegonauboczugospodarstwa.Chałupka
miałazarwanydach,oknaziałypustymifutrynami,aprzechylonypłotekzdążył
zbutwiećiporosnąćmchem.Obokstałaczęściowospalonastodołaiczarneki-
kutyjejdesekponuromierzyływszarzejącecorazmocniejniebo.Pustowójtow
zapamiętałopuszczonegospodarstwozeswojejpodróżytymtraktemjakieśdwa
miesiącetemuiświadomiewybrałjenanocleg.
–Wchałupiejestpiec,wktórymmożnanapalić.Zasłonimyoknarupiecia-
mi,byniedmuchało,trochęsięogrzejemyiwysuszymy.Munieknazbierazaraz
drewnaopał,mogąbyćdeskistodoły–komenderowałPustowójtow.–Piotrpo-
szukastudni,trzebanapoićzwierzęta.
–Pójdziemyspaćgłodni–zauważyłzesmutkiemWęgorzewski.
–JutrodojedziemydoKielc,tamzjemy–obiecałkapitaniwszedłdocha-
łupy.
Zdeskowanegosufitukapałowkilkumiejscach,naklepiskubłyszczałyka-
łuże.WdrugiejizbiePiotrznalazłkupęsłomy,pewniesłużącąjakiemuśwłóczę-
dzezaposłanie.Chałupauchroniłająprzedzamoknięciem,zapewniającfuraż
dlabuntowników.
47
