Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nieokreślonegokoloru.Byłjakmałpa,zruchównibypłazczającysię.
PrzystanąłnasekundętużprzedTarłównąiOlelkowiczem.Ujrzeli
jegowzrokświdrowaty,zwierzęcy.Przecinającimdrogęwpoprzek,
posunąłsiędalejkrokiemszakalaizginąłwgęstwinach.
—Cóżzaponurapostać—szepnąłAndrzej.—Wyglądajakkupa
mierzwy.
—Albojakzłyduch.Ktotojest?Strasznyczłowiek—odrzekła
Tarłówna.
Grześkoprzeżegnałsięzabobonnie.
—Możetoinieczłowiek,bojarzynko,możetoAntychryst?Ale
żewnimzłesiedzi,topewno…Bożechorony!TojestChwedźko.
Makurnąnoręnagranicylasówwilczarskichiturzerogskich,żyjesam
jakupiórwmogileitakwłóczysięjakupiór;musiniesamowity,
boczęstonieszczęściezsobąnosi.
—Jakieznowunieszczęście!?CoGrześkoprawi?Dośćtychwróżb!
—zawo​​łałOlelkowiczrozdrażnionymtonem.
—Tajhodi,panyczu!StaryGrześkokłamie.Chwedźkotoparszywa
wołokita,jegoludziebojąsięgorzejodbiesa,dauciekająodniego,
ontylko…u…pa…
Staryumilkłnagle.
—Cościechcielipowiedzieć,Grzesiu?Mówcie,jamciekawa
—prosiłaAndzia.
—Bożechorony,ChwedźkotylkoupanawTurzerogach
małaski…aletoczortowskikum.
1Szatry—szałasy.
2Sybarytyczny—sybarycki,rozmiłowanywzbytku,wygodachiprzyjemnościachżycia.
3Szuflak—samiecłosia.