Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
podyplomowych,atakżekażdegorokuaktywnie
służącegopodpułkownikawojsklądowychiKorpusu
PiechotyMorskiej[3].
Obakursysądziełemwspólnegowysiłku:zwykle
każdączęśćseminariumwNewportprowadząjeden
cywilijedenwojskowy,zkoleiwYaleproporcje
sąróżne.WrazzmoimikolegamiCharlesemHillem
iPaulemKennedymstworzyliśmytriouczęszczające
nawszystkiezajęcia,podczasktórychprowadziliśmy
międzysobąsporywobecnościstudentów,
anaosobnościkażdyznasudzielałimrad(często
bardzoodmiennych).Odziwo,nadalżyjemywzgodzie
ijesteśmybliskimiprzyjaciółmi.
Inauguracjaw2006rokuBrady-JohnsonProgram
inGrandStrategypozwoliłanamwłączyćdokursu
praktyków:bylitoDavidBrooks,WalterRussellMead,
JohnNegroponte,PeggyNoonan,VictoriaNuland,Paul
Solman,JakeSullivanorazEvanWolfson.Kurs
przyciągnąłtakżepracownikówzinnychwydziałów
Yale:ScottaBoormana(Socjologia),ElizabethBradley
(dawniejpracowniczkaSchoolofPublicHealth,
dyrektorkaprogramuBrady-Johnsonwlatach2016–
2017,aktualnierektorVassalCollege),BeverlyGage
(Historiaorazpocząwszyod2017rokudyrektor
programuBrady-Johnson),BryanaGarstena
(PolitologiaiNaukiHumanistyczne),NunoMonteirę
(Politologia),KristinęTalbert-Slagle(Epidemiologia
iZdrowiePubliczne)orazAdamaTooze’a(dawniej
pracownikawydziałuhistorii,obecniewykładowcę
naUniwersytecieColumbia).
Odwszystkichdużosięnauczyłem,cosprawia,
żejeszczebardziejczujęsięzobowiązanydopodjęcia
próbyopowiedzeniaotym,czegosięnauczyłem.
Naukaodbywałasięwsposóbnieformalny,impresyjny
iwpełniidiosynkratyczny:jedyne,zacomoi
nauczycieleponosząodpowiedzialność,toskierowanie
