Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
prawdopodobnienawetniewiedziałbym,kimjest.Podczaskatastrofy
zmiażdżyłomuklatkępiersiowąiniedawanomuszansnaprzeżycie.
Dwukrotnieprzyjąłostatnienamaszczenieiprzezwieledniznajdował
sięwstaniekrytycznym.Cudemztegowyszedłichoćmałokto
spodziewałsię,żewrócidofutbolu,wrazzezdziesiątkowanądrużyną
dotarłdofinałuPucharuAngliiw1958roku,gdzieprzegrali
zBoltonem.Dziękitemuzyskałogromnyszacunek.Możeciewięc
sobiewyobrazić,jakja,15-letniuczniakzBelfastu,czułemsię,
ściskającmudłoń–jakbyprzedstawionomniesamemuBogu.Nawet
wtedyMattmiałtenpełengodności,jakbywojskowysposóbbycia,ale
starałsię,żebyśmyczulisięjakusiebiewdomu.Trochępożartował,
mówiąc,żejestemtymchłopcem,októrymtakdużosłyszał,
anastępniepowiedział:„Powodzenia,synu”.
PotreninguzabranonasdoChorlton,dokwaterwkomunalnym
szeregowcunależącymdopaniFullaway,gdzieprzeżyłemkolejny
szok.Pokójbyłcałkiemładny,aleniebyłtodomichybaniemogłem
jużznieśćdalszychnowinek.Wciągujednegodniaporazpierwszy
wżyciupłynęliśmystatkiem,jechaliśmypociągiemipoznaliśmy
gwiazdypiłkinożnej,aterazjedliśmyzdziwnąkobietąwmieście,
którebyłodlanaszagadką.PozatymodopuszczeniaBelfastuprawie
niezmrużyliśmyoka,bopodekscytowanirejsemnieposzliśmywnocy
spać.
Poherbaciezamknęliśmysięwięcwswoimpokoju.Niewiem,
dlaczegozamknęliśmydrzwinaklucz,niktbynastunienapastował,
alewtensposóbczuliśmysięodrobinębezpieczniejsipodniupełnym
niespodzianek.Niebyłotelewizjianiradia,więcsiedzieliśmy
nałóżkach,czującsięprzytłoczenitymwszystkim.Jakożemałosię
znaliśmy,nierozmawialiśmyzadużo.Każdyznasmusiałprzetrawić
nawłasnąrękęwydarzeniazcałegodnia.
Gdybyśmybylistarymikumplami,pewniezaczęlibyśmyżartować
idodawaćsobienawzajemotuchy.Aleniemalsiędosiebienie
odzywaliśmy.
–Cootymsądzisz?–zapytałemEricapochwili,chybatylkopoto,
żebycośpowiedzieć.–Myślisz,żecisiętutajspodoba?
–Niewiem.Atycomyślisz?
Gdybypowiedziałcośpozytywnego,mogłobynastopodnieść
trochęnaduchu,aleobajbyliśmycałkowicieprzytłoczeni.Tyle
wydarzyłosięwtakkrótkimczasie.
–Woliszwięcwrócićdodomu?–palnąłem.
–Tak,wracajmyzsamegorana–odpowiedział.
