Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
Trzęsieniaziemi
Ryc.12.MapaizosejsttrzęsieniaziemiwrejonieuskokuSanAndreasw1994r.(skalaMercallego)
przyczymdwawXXIw.,obawpacyficznympierścieniuognia-25grudnia2004r.
wrejonieIndonezjii11marca2011r.wśrodkowejJaponii.
Wyznaczanieepicentrumigłębokościogniska
Sejsmografrejestrujewszystkiefalepowstającewwynikutrzęsieniaziemi.
Zwyklewyróżnićmożnatrzygrupydrgań,dobrzewidocznychnasejsmogramie:
drganiawstępne,drganiagłówneidrganiakońcowe.Imsilniejszetrzęsienieziemi,
tymwiększeodchyleniazapisunasejsmogramie(ryc.13).Najpierwpojawiająsię
falepodłużne,późniejfalepoprzeczne,anasamymkońcufalepowierzchniowe,
gdyżczasdotarciaposzczególnychfaldostacjisejsmologicznejjestuzależnionyod
ichprędkościorazododległości,jakąmusząpokonać.
Napodstawiesejsmogramówmożnaokreślić,jakdalekoznajdujesięepicentrum
trzęsienia,atakżegłębokośćogniska.Jeśliznanesączasyprzybyciaposzczególnych
typówfaldosejsmografuiichprędkość,możnaobliczyć,jakdługądrogęfalete
przebyły:
(S-P)-1=L,
gdzie:SiP-czasprzybyciafaliSiP,różnicawczasieichprzybyciapodanajest
wminutach,L-odległośćwmegametrach(1megametr=1000km).
