Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
prawdziwymnazwiskiem-jednaztakichpraczroku1936,dotyczącakrytyki
muzykijazzowej,zostałanapisanaprzezAdornopodpseudonimemHektorRott-
weiler).KrytykaHorkheimeraiAdornobyłazresztątylkojednymzkilkunur-
tówkrytykikulturymasowej.Kłoskowska(1980/2005,s.454)zwracauwagę,że
wszkolefrankfurckiejkrytykataprzybierałapostaćfundamentalnejkrytykispo-
łecznej.Jejźródłabyływdużejmierzewynikiemobserwacjiidoświadczeń,jakie
HorkheimeriAdornozdobylipodczasemigracjidoStanówZjednoczonych,która
rozpoczęłasięwlatach30.XXw.KilkunastoletnipobytwUSAodcisnąłwyraźne
piętnonadalszychkoncepcjachszkołyfrankfurckiejnatematkulturyinasposo-
bachjejanalizy(Malinowski1979,s.175).
2.1.2.Rodowódekonomiczno-polityczny
Zapoczątkinaukowegozainteresowaniakulturąwyrażanegoprzezekonomi-
stówuznajesiępracęBaumolaiBowena(1966),którajakopierwszawhistorii
zawierałateoretycznąiempirycznąekonomicznąanalizęprocesówkulturo-
wych.Pracatajestuznawanajakopoczątekekonomiikultury,któraodtego
czasuzaczęłasięstopnioworozwijaćprzedewszystkimwStanachZjednoczo-
nych,apóźniejwWielkiejBrytanii,AustraliiiKanadzie,bydalejpojawićsię
wwieluinnychkrajacheuropejskich,atakżeazjatyckich(Towse2011a;Ilczuk
2012).Blaug(2001),podsumowująchistoriękształtowaniasięekonomicznej
analizykultury,wskazałnagłówneproblemy,jakiebyłypodejmowaneprzez
ekonomiękultury.Byłytom.in.publicznesubsydiowaniekultury,rynekme-
diów,ryneksztuki,rynekpracyartystów,działanieorganizacjinonproftwkul-
turze,analizapopytuipodaży,kształtowaniepreferencjikonsumentówkultury.
Wewszystkichtychanalizachrzadkostosowanoterminculturalindustries(chy-
bażewodniesieniudopracHorkheimeraiAdorno).Współczesnytermincul-
turalindustriesużywanyjestconajmniejodlat80.XXw.,ajegoznaczeniejest
zgołaodmienneodużywanegoprzeszszkołęfrankfurcką(Keane2013,s.39).
Zjednejstronytermintensłużyłmiędzynarodowymorganizacjom,takimjak
UNESCO,dozarysowaniaichfilozofiiipolitykidziałania.Jednymzcelów
tychorganizacjibyłom.in.zwrócenieuwagimiędzynarodowejspołecznościna
problemrozwojukulturalnegoiwprowadzeniegodogłównegonurtupolityki
(UNESCO1982).Zdrugiejużywanybyłprzezwładzeróżnychmiast,głównie
wWielkiejBrytanii,naoznaczeniedziałalnościzwiązanychzszerokopojętą
kulturąorazprocesówwytwarzaniairozpowszechnianiadóbrkultury,któ-
rewniektórychaspektachprzypominałydziałaniaprzedsiębiorstwnarynku
(Garnham1987).
32