Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jakpowstałpomysł
naksiążkę
IgnacioPalacios-Huerta
jestpołączonazinnymi,dotrzech:podobieństwa,stycznościwcza-
WpracyBadaniadotyczącerozumuludzkiegowydanej
w1748rokuszkockifilozofDavidHumeredukuje
zasadypamięciskojarzeniowej,wktórejkażdamyśl
sieimiejscuorazprzyczynowości.Niepamiętamdokładnie,jak
pomysłnaniniejsząksiążkępojawiłsięwmojejgłowie,alezasa-
dyHume’awskazująnakilkaciekawychtropów.Wymieniętrzy.
Pierwszytomojedzieci,bliźniaki.Kiedyprzyszłynaświatosiem
ipółrokutemu,zacząłemmyślećoprzyszłościzeznaczniewiększą
intensywnościąniżwcześniej.Przedichnarodzeniemprzyszłością
zajmowałemsięgłówniennaukowo”(takjakwliteraturzeekono-
micznejdotyczącejinwestycjiwkapitałludzki,któreopłacająsię
wżyciu,lubjakwliteraturzepoświęconejtemu,iżwdalekiejprzy-
szłościSłońcuzabrakniepaliwaizakończyonoswójżywot).Kiedy
jednaksięurodziły,zacząłemznaczniepoważniejmyślećokolejnych
dziesięciu,dwudziestulatach(naprzykładjakaszkołaidzielnica
będądlanichnajlepsze,jakichjęzykówobcychpowinnysięuczyć
itakdalej).Oczywiścieniejesttostuletniaperspektywa,alejednak
okres,którystanowijejczęść.Trudniejwprostychsłowachokre-
ślićdrugitrop,ponieważjesttowizja,zasadniczobardzosmutna,
żemojeistnieniekiedyśsięskończy.Wszyscywiemy,żeżycienietrwa
wiecznie.Taciężkadozniesieniaświadomość,żenapewnokiedyśsię
skończy,sprawiła,żezacząłemrozmyślaćnadbardziejodległąprzy-
szłościądopierokilkalattemu.Całkiemniedawnowpełnidomnie
dotarłaistałasięwyraźna,krystalizującsięzwłaszczawgodzinach
