Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
–Chodźtutajisamagoobudź–powiedziałIanstanowczo.
–Aty,Peter,wreszciesięzamknij.
AlinepodeszładoSancheza,alepochwiliodskoczyła,
boten,kiedytylkosięobudził,wyciągnąłszybkorękęistarał
sięzłapaćjązakolano.
–Tydziwko!Zapłaciszmizato!–wysyczał,wstająciza-
taczającsięwjejstronę.
Wkońcustanąłwrozkrokuiotrząsnąłsięjakpies.
–Hola,Sanchez,spokojnie.Jakwynikazjejnazwiska,to
oficerwywiaduSagessii,kapitanAlineSages.Miaładaćnam
pokaz,notodała.Ażeprzyokazjiskopałacityłek…–Książę,
zwesołymuśmiechemnatwarzy,złapałdowódcęstrażyzakoł-
nierziodciągnąłgooddziewczyny,którawciążstaławpozycji
obronnej,zwyciągniętymiasymetrycznieramionamiiszeroko
rozstawionyminogami.–Atyteżwyluzuj.Niejesteśmydzi-
kusami,niebijemykobiet.–MrugnąłdoAline.
PułkownikMortensonznowuwybuchłhisterycznymśmie-
chem.Nagleotworzyłysiędrzwiidopomieszczeniawbiegli
strażnicy.
–Przeszukaćją!–krzyknąłSanchez,wskazującdziew-
czynępalcem.
Żołnierzepodbieglidoniej,alenimjejdotknęli,zatrzy-
malisięiniepewniespojrzeliwstronędowódcystraży.Miny
mieliosobliwe.Zjednejstronywyglądalinapozytywnieza-
skoczonych,jakbyotrzymaliniespodziewanyprezent,zdrugiej
–napełnychwątpliwości,jakbyniewiedzieli,zktórejstrony
zacząć.Ten,którystałnaprzedzie–wysoki,ciemnowłosy,
ożabiejtwarzynajszybciejotrząsnąłsięzpoczątkowegoszoku
ipodszedłdodziewczynyzamaszystym,bynajmniejniewoj-
skowymkrokiem,teatralnieprzygładzającwłosy.
–Takjest.Chłopcy,doroboty,totylkobaba.
–Niejestembabą,jestemoficeremwywiadu,żołnierzu–
powiedziałaAlinechłodnoimechanicznie.–Możesięobyćbez
dotykania.Poprostusięrozbioręiprzeszukaciemojerzeczy.
Ianskinąłlekkogłowąwkierunkużołnierzyiprzysiadł
nabiurkupanelukontrolnego.Zaplótłramionanaklatce
