Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
WSTĘP
zgodniezjegointuicją,żeostateczneuzasadnienieodpowiedzialnościzażycie
możliwestajesiędopieronagruncieargumentacjiteologicznej57.
NienegującwrażliwościreligijnejJonasa,nieuważampowyższego
sposobuinterpretacjizanieuprawniony,alezwracamwiększąuwagęna
fragmentyztekstówJonasa,wktórychpodkreślaonproblematyczność
takiegopodejścia58.Sądzęzarazem,żeniejesttojedyniekwestiameto-
dologicznejczystości,arównieżpodkreślanegoprzezJonasaodmiennego
statusurozważańteologicznychifilozoficznych.Przyjęcieperspektywy
teologicznejprowadziWarzeszakadojednoznacznieteologicznychwnio-
sków:
Jeżelikryzysodpowiedzialnościzażyciejest-jaksądziJonas-rezultatem
utratywrażliwościnaBoga,któraoznaczaprzecieżzachwianietejfunda-
mentalnejrelacjiosobowej,tonajwyraźniejsugerujeonkoniecznośćodnowy
moralnegocharakterurelacjidoStwórcyijegostworzeń.Dlaetykiżyciauj-
mowanejzchrześcijańskiegopunktuwidzenianajważniejszyokazujesięteo-
logicznysenspowstaniaświatapozostającegowstałejrelacjizeswymStwórcą.
Najlepiejwyrażaówsenspierwszaradosnawieść,jakąmiałyusłyszećistoty
niebieskie:nniechpowstanieżycienaziemi”(por.Rdz1,20.24-26).Wyraża
gotakżewieśćdruga,którąmogłyusłyszećistotyziemskie:nDziecięnamsię
narodziło,Synzostałnamdany”(Iz9,5;por.Łk2,11).Zatemtowłaśniestwo-
rzenieinarodzinyokazująsięnajbardziejfundamentalnymiprzesłankamina
rzeczistnieniaświatailudzkości.Tedwamomentyzostałyrównieżzawarte
wgłównymprzesłaniuzasadyodpowiedzialnościzażycie,którawistociewy-
rastazradosnejwieściożyciu.Chrześcijaństwozwiastujejąniestrudzenie,
odwiekówgłoszącprzyokazjikażdychnastępnychnarodzinpokójira-
dość59.
WramachniniejszejinterpretacjiutratawrażliwościnaBoganiejest
tożsamazneutralizacjąaksjologicznąbytu,zaśproblematykaodpowie-
dzialnościzażyciemawięcejwspólnegozewolucjąiWielkimWybuchem
niżznarodzinamiChrystusaistworzeniemświataprzezBoga.Interpre-
tacjateologicznamarównieżtęwadę,żeraczejutrwala,niżprzezwycięża
podziałnawiedzęnaukowąinienaukową,awięcutrudniaposzukiwa-
niedrogidozbliżeniarefleksjinaukowejipozanaukowej,takważnejdla
filozofiiJonasa.Innymisłowy,wpisujesięwtomistyczny,iwpewnym
sensiebaconowski,podziałnawiedzęoświecie,którajestdostępnadla
rozumuiktóramiałabybyćdopewnegostopnianeutralnadlanaszych
57Tamże,s.16.
58Zob.H.Jonas,Zasadaodpowiedzialności,dz.cyt.,s.58,59.Szczególnie:
nAletracącanaznaczeniureligianiemożezwolnićetykizjejzadania;ipodczas
gdyowierzejakosilenapędowejmożnapowiedzieć,żealbojest,albojejniema,to
oetyceprawdąjesttwierdzenie,żemusiistnieć”(s.59).
59S.Warzeszak,Odpowiedzialnośćzażycie,dz.cyt.,s.353.
