Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Howeniebyłnajlepszymgraczemwtejsali,ale
zatakiegosięuważał.Iotowłaśniechodziło.Gdyby
Barringtonowiudałosięgopokonać,innirównież
mielibyochotęsprawdzićswojeumiejętności.
Barringtonrozpocząłnastępnąpartię.Poznałjużstół
natyle,byodpowiedniooszacowaćjegoszybkość
isprężystośćgumowychband.Wygrałrozbicieiszybko
wypracowałsobieprzewagę,wbijająctrzybilezrzędu.
Howejednakniepoddawałsiętakłatwo.Onrównież
wbiłdołuztrzy,alepotemchybił.
Mercedespochyliłasięwkrześle.Ostatniedwa
uderzeniaBarringtonazapowiadałysięnatrudne.
Wyciągnąłsięnadstołem,dziękiczemumiałaniczym
niezakłóconywidoknalinięjegopleców,pośladków
iud,iwprawnieprzesunąłkijpodmostkiemzpalców.
Strzałbyłlekki.Białabilapowolipotoczyłasięwstronę
kolorowejitrąciłająlekko.Kolorowabilawpadła
zgłośnymdudnieniemdonarożnejłuzy,białazaśbez
żadnegoryzykatoczyłasiędalejpozielonymsuknie.
Mercedesdopieroterazuświadomiłasobie,
żewstrzymywałaoddech.
–Niemożliwe!–wykrzyknąłCarlislezzachwytem.
–Tobyłstrzałjedennamilion!
–Sądzipan,żeudasiętopanupowtórzyć?–odezwał
sięHowe,któryniepotrafiłprzegrywać.
OjciecpopatrzyłnaMercedesnadgłowamigości.
Zrozumiała,żetosygnałdodziałania,ipodeszła
dostołu.
–Odpowiedźnatopytaniemusizaczekać,panowie.
–Przesunęłasiępomiędzymężczyznamiiwsunęładłoń
podramiękapitanaBarringtona.–Muszęwam
