Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zanemicznymuściskiemdłoni,rozbieganymi
brązowymioczamiiwąsikiemwstyluCharliego
Chaplina”.Nic,kontynuował„Herald”,„wpublicznej
karierzemałegoAdolfaHitlera,nerwowegoniczym
dziewczynaipróżnegoniczymgwiazdorfilmowy,nie
wskazujenato,byzdołałonuniknąćlosuswoich
bezpośrednichpoprzedników”[5].
Poprzedniegodnia,poupadkutrwających
pięćdziesiątpięćdnirządówgenerałaKurtavon
Schleichera,„TheTimes”odnotował,żeprzekazanie
władzykanclerskiejHitlerowi„stanowiłonajmniej
ryzykownerozwiązanienajeżonegorozmaitymi
zagrożeniamiproblemu”[6].Wprawdziezapowiedzi
przywódcynazistówdotyczącezniesieniapostanowień
traktatuwersalskiegomogływywołać„pewienniepokój
winnychkrajach”,alenadrugidzieńdziennik
uspokajał:„trzebaprzyznaćnazistom,iżnatemat
niemieckichkrzywdpowiedzieliwrzeczywistości
niewielewięcej[...]niżwiększośćniemieckichpartii
konstytucyjnych”[7].Redakcje„TheEconomist”
i„Spectatora”zgadzałysięztymstanowiskiem,
awspierającylaburzystów„NewStatesman”[2*]
wykazałsięnawetwiększymoptymizmem.„Nienależy
sięspodziewaćeksterminacjiŻydówaniobalenia
potęgiwielkiejfinansjery”–komentowałtygodnik
wnumerzez3lutego1933roku.„Niewątpliwiedojdzie
doatakunakomunistów,alejeśliprzybierze
onekstremalnycharakter,wywołatosilnyopórimoże
nawetdoprowadzićdo»zjednoczonegofrontu
marksistowskiego«,comożedaćnazistomiich
sojusznikomwięcej,niżsięspodziewali”[8].Jaksię
okazało,bliższyprawdybyłimperialnydziennik
„MorningPost”,któryprzekonywał,żeostatniazmiana
wniemieckiejpolityceniewróżydobrzesytuacji
wewnętrznejwNiemczech,iprzewidywał,żenowyrząd
