Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Ślubmiałsięodbyćpodkoniecsierpnia.Wybraliśmysięnazakupy
dogaleriihandlowej,żebykupićodpowiednieubrania.Najpierwszukaliśmy
garniturudlaKrzysia.Robertowijedensięspodobał.Mnienie,ponieważcena
byłazawrotna–kosztowałdwatysiącezłotych.Powiedziałammężowi,żenie
masensuwydawaćtylupieniędzy,kiedychłopakszybkorośnie.Długo
goprzekonywałam…alenieprzekonałam.Kupiłmutengarnitur,drogą
koszulę,drogikrawatibardzodrogiebuty.Westchnęłamzrezygnacją.
Następniemójdrogimałżonekpostanowiłwybraćkreacjędlamnie.
Zwiedziliśmykilkabutików,alewedługniegoniebyłownichniczego
godnegouwagi.Podwóchgodzinachchodzeniaipotrzydziestuprzymiarkach,
zna​lazłwresz​ciesuk​nię,któ​rawmia​ręgoza​do​wo​li​ła.
–Proszęniepokazywaćmojejżoniecenytejsukienki,boprzestaniejejsię
podobać–powiedział,uśmiechającsiędoekspedientki.–Mojapanicierpi
nasyndrommentalnejżebraczki.Uznajetylkoubraniaz„ciucholandu”,dlaniej
Diorjestmałoprze​ko​nu​ją​cy.
–Niejestemtakąsnobkąjakty,żebymetkaiwysokacenadecydowały
otym,czycośjestładneczynie.PrzypominaszmikomunistycznychRosjan.
Metkabyładlanichnajważniejsza.Ioczywiściemusiałabyćwidoczna.
Wprzyszłościotworzębutikztanimiiładnymiciuchami.Zobaczysz,
tyamerykańskisnobie,żemożnaubieraćsiędobrze,aniekonieczniedrogo.
–Wskazałamsukienkęnawieszakuidodałam:–Popatrznatobarachło.Trzy
tysiącezłotych,Dior,anienadajesięnawetnaścierkędopodłogi,
bozasztyw​na.Chciał​byś,że​bymcho​dzi​łaubra​nawczymśta​kim?
–Rzeczywiście,tasukienkajestmałociekawa,alepopatrznatęobok.Jest
fan​ta​stycz​na.
–Alenienamojąfigurę.Ta,którąmiwybrałeś,owszem,nawetmisię
po​do​ba…mimożejestodDio​ra.
Sukienkabyłabardzoefektowna,nacenęwolałamniepatrzeć.
Szmaragdowa,zdużymdekoltemiwąskąspódniczkąkilkacentymetrówprzed
kolano,leżałanamniejakulał,nietrzebabyłonicpoprawiać.Buty
widen​tycz​nymko​lo​rzeiko​per​to​wato​reb​kado​peł​nia​łyca​ło​ści.
Wsobotęodsamegoranatrwałyprzygotowaniadowesela.Wstałam
wyjątkowowcześnie,ponieważmiałamumówionąwizytęufryzjera..
Wró​ci​łamzpięk​nymko​kiemwkształ​cieroż​ka.
–Jakcisiępo​do​bamojafry​zu​ra?–za​py​ta​łamRo​ber​ta.
–Wyglądaszwniejdziesięćlatstarzej,alejaostatniojestemamatorem
czer​stwe​gopie​czy​wa.Możebyć.
–Nowiesz?!DosukniodDioraniemogęuczesaćsięwkońskiogon.
Na​praw​dęwkokuwy​glą​damsta​ro?
–Kokzawszepostarza,tylkomłodedziewczynymogąsobienaniego
po​zwo​lić.Alejacie​bielu​bięzupię​ty​miwło​sa​mi.Możebyć.
Nadąsałamsię,aleuznałam,żeniewartotracićnerwówiwchodzić
wdyskusjęzRobertem.Ubrałamsięwświeżozakupionąkreację,włożyłam