Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
VII.STRUKTURYTEATRU:PROTAGONIŚCI,
PRZESTRZEŃ,TEKST
81
Wobrębieteatruhumanistycznegopozycjatekstukształtujesiędośćin-
teresująco.Wprzypadkuwieluutworówłacińskichniedochodziłowogóle
doinscenizacji,isłużyłyonelekturze,czasembyćmożewkręguprzyjaciół
zpodziałemnarole.Wobrębieświętadworskiego,posługującegosięjęzy-
kiemvolgare,tekststanowiłwątłypretekstdozrealizowaniabogategoapa-
ratuscenograficznego.Nawetwtedy,gdyzkońcemwiekuXVnabrałzna-
czenia,niemiałcharakteruautonomicznegowobrębieuroczystościnasta-
wionejgłównienaelementyaudiowizualne:taniec,pantomimę,muzykę.
DokońcawiekuXVtrudnoteżmówićoautorachczystodramatycz-
nych.Autoramiutworówdramatycznychreligijnychiświeckich,których
tożsamośćmożemyokreślićdopierowprzypadkuQuattrocenta,bylipisa-
rzeparającysięróżnymigatunkami,cowięcej,najczęściejpisarstwostano-
wiłojednązwielusferichaktywności:kapłani,politycy,dyplomaci,uczeni,
nauczycieletraktowaliczęstoprzygodęzliteraturąjakomałoistotnyepi-
zod,zabawę,czygrzechmłodości.Dopierozkońcemwiekumoglibyśmy
wskazaćkilkapostaciobardziejprofesjonalnymcharakterze,kontynuują-
cychtradycjężonglerów,alewzmocnionąpoprzezsłowoitoczęstopoda-
nedodruku,jakNiccolòdaCorreggioczySerafinoAquilano.Niebyłyto
jednakpostaci,któremogłybywpłynąćwznaczącysposóbnarozwójwło-
skiejdramaturgii.
ODPOCZĄTKÓWDOXVWIEKU
