Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Czymjestpublichistory?
15
tworzoneprzezprofesjonalistów(nietylkohistorykówakademickich,lecztakże
np.pisarzy,dziennikarzy,reżyserówfilmowychczytwórcówmuzykialbogier
komputerowych-oczymtraktująrozdziałyczęściIIInaszejksiążki),jakiróżne-
gorodzajuamatorów(np.rekonstruktorów-zob.rozdział4częściII),świadków
iuczestnikówwydarzeń(zob.rozdział1częściIII,poświęconyoralhistory).Do
przekazówmożnazaliczyćrównieżobchodyiuroczystości(zob.rozdział5wczę-
ściIII).Symbolenatomiasttomaterialnepozostałościprzeszłości,zachowanena-
turalniewprzestrzenipublicznej(np.miejskiej-oczymszerzejtraktujerozdział1
wczęściII)albospecjalnietameksponowane(np.wmuzeach-zob.roz-
dział6wczęściIII).Symbolamimaterialnymisąteżróżnegorodzajupomniki,
zaniematerialnezaśmożnauznaćnp.skojarzenia,powiedzenia,hasła.
Przestrzeńpublicznąrozumiemjakowszystkiemiejscazwyjątkiemakademii
iszkoły-wkażdymrazieniewtymzakresie,wjakimtedwieinstytucjeodgry-
wająswojetradycyjnerole:przekazuprofesjonalistówdoprofesjonalistóworaz
nauczycieli-mistrzówdostudentów-uczniów.Oprzestrzenitraktujeczęśćdruga.
Trzeciazaś(najobszerniejsza)skupiasięnaróżnychformachwychodzenia
zprzekazemhistorycznymdopublicznościorazangażowania(się)publiczności
wdziałaniazwiązanezhistorią.
Jużprzypracynadwstępnąkoncepcjąksiążki,azwłaszczawmiaręnapływa-
niakolejnychtekstów,widaćbyło,jakjejczęściskładoweprzenikająsięizazębia-
ją.Poszczególniautorzyzróżnychperspektywiwróżnychkontekstachdotykają
niekiedytychsamychzagadnień,np.kwestiikomunikacjiijęzykaprzekazu,ob-
razów,pamięciipolitykihistorycznej,funkcjonowaniamuzeówczytworzenia
wystawizwiązanychztymoczekiwań.Naprzykładomuzeachprzeczytamyza-
równowtekścieAgnieszkiChłosty-Sikorskiejitowarzyszącychmuopisachpro-
jektówmuzealnychMaciejaFicaiZbigniewaSemika,jakiwrozdzialeautorstwa
PiotraTrojańskiegopoświęconymmiejscompamięci.Poruszaniesiępocałości
powinienułatwićindeksprzedmiotowy.
Wtokuredagowaniacałościstarałamsięwyeliminowaćpowtórzenia,aleza-
chowaćwielogłosowość.Wefekciepublichistoryjawićsięmożebardziejjakopatch-
workniżzwartacałość.Wistocieodzwierciedlatostanfaktyczny,wktórym-jak
zauważająsceptycy-publichistorymimoupływuponad40latniewypracowałajed-
noznacznejspójnejdefinicji,epistemologiianimetodologii.Nieoznaczatojednak
-wbrewtemu,cotwierdząkrytycy-żeniewie,czymjesticzymchcesięzajmować,
leczraczej:żejejimmanentnymicechamisąróżnorodność,polifoniaiotwarciena
zróżnicowanepotrzeby,głosyidoświadczenia.Jestswoistymparasolem,łączącym
badaniaidziałalnośćprowadzonąwramachróżnychinnychsubdyscyplin,takich
jakdydaktykahistorii,muzealnictwo,dziedzictwokulturymaterialnejczyarchi-
wistykaspołeczna,historiamówiona(oralhistory),turystykahistoryczna(heritage
tourism)czywizualizacjaprzeszłości(visualhistory).Każdaznichwnosiwłasne
cegiełkidohistoriiwprzestrzenipublicznejiviceversa.
